825. Budhaarchitha

 

బుధులచేత అర్చించబడునది. బుధులు అంటే పండితులు జ్ఞానులు అని అర్ధం.

భగవానుడు గీతలో చెప్పినట్లుగా చతుర్విధా భజంతే మాం జనా సృకృతినోర్జున | ఆర్తో జిజ్ఞాసు రర్ధార్థి జ్ఞానీ చ భరత్నభ || అర్జునా ! చోరులవల్ల, వ్యాధులవల్ల ఆపదలు పొందినవారు, కుతూహలం కలిగిన వారు, ధనాన్ని కోరేవారు, నా తత్త్వాన్ని తెలియగోరువాడు వీరంతా నన్ను అర్చిస్తారు.

ఇక్కడ పండితులు, జ్ఞానులేకాక అనేకమంది అనేక రకాలయిన కోరికలతో అమ్మని అర్చిస్తారు. అయితే ఐహికవాంఛాపరులంతా బాహ్యపూజలు చేస్తే, జ్ఞానులు అంతఃపూజ చేస్తారు. ఈ రకంగా వీరు పరమాత్మ సాయుజ్యం కోరి ఆమెను అర్చిస్తారు

She is worshipped by the greatest scholars of any time. 'Budha' means people with high intellect. 'Archana' means worship

It is said like this in Bhagavadgita

Chaturvidhaa bhajante maa janaa srukruthinorjunaa |

Aatrho jignaasu rardhaarthee gnaanaee cha bhartarshabhaa ||

Hey Arjuna! Four types of people seeks me. They are:

1. Aartho - The one who are in need worships me for help

2. Gignaasu - Those who try to know me out of curiosity

3. Artharthi - Those who worship me for material gains

4. Gnaani - These are intellectuals and scholars. They seek me for moksha(liberation)

But God looks at all of them equally, He gives them what they seek of Him.

824. Bahurupa

 

నామరూపాత్మకమైన జగత్తును సృష్టిస్తున్నది. అంతటా తానే ఉన్నది. అన్ని జీవులయందు తానే ఉన్నది. ఈ రకంగా అన్ని రూపాలలోనూ ఉన్నది కాబట్టి అమ్మ బహురూపా అనబడుతుంది.

దేవీ పురాణంలో బహూని యస్యా రూపాణి స్థిరాణి చ చరాణిచ దేవమానుషతిర్యంచో బహురూపా తత శ్శివా స్థావర జంగమాత్మకమైన ఈ జగత్తులో అన్ని రూపాలు ఆ పరమేశ్వరివే. దేవతలు, మానవులు. అందరూ ఆమే. అందుచేత బహురూపా అనబడుతున్నది. లింగపురాణంలో శంకరా! పురుషాః సర్వే స్త్రీయ స్సర్వా మహేశ్వరీః స్త్రీలింగ మఖిలం గౌరీ పుంలింగం తు మహేశ్వరః లోకంలోని పురుషులంతా శివస్వరూపులు కాగా స్త్రీలంతా శక్తిస్వరూపులు. ఈ రకంగా శివాశివ రూపంలో ఈ ప్రపంచమంతా పరమేశ్వరీ స్వరూపమే అవుతుంది.

వామన పురాణంలో విశ్వం బహువిధం జేయం సా చ సర్వత్ర వర్తతే తస్మా త్సా బహురూపత్వా దృహురూపా శివా మతా || అనేక విధాలుగా ఉన్న ఈ ప్రపంచంలో అన్ని రూపాలలోను పరమేశ్వరి కనిపిస్తుంది.

నారదపురాణంలో ఉమైన బహురూపేణ పత్నీత్వేన వ్యవస్థితా ఉమాదేవియే శివుని అన్ని రూపాలయందు పత్నిగా ఉన్నది. విద్యలన్నీ అమ్మ రూపాలే. బాల, వారాహి, మహావిద్య, పంచదశి, సౌభాగ్యవిద్య, బగళా, షోడశి, శుద్ధవిద్య, అశ్వారూఢా ఇలా ఒకటేమిటి? అన్నిరకాల విద్యలూ పరమేశ్వరి స్వరూపమే.

Divine mother is in everything that has name and form. She is inside all beings. Because she is present in so many forms(multiple forms), she became popular as Bahu roopa.

It is said like this in Devi Puraana

Bahooni yasyaa roopaani sthiraani cha charaanicha

Devamaanushathiryancho bahuroopaa tata sshivaa

All those that has stimulus and all those that don't have any stimulus are forms of Divine mother. Devatas, Rakshasas, humans all of them are her forms. The whole creation becomes her form.

It is said like this in Linga puraana

Shankaraa! purushaah sarve Sthreeya ssarvaa maheshwareeh

Streelinga makhilam gowri pumlingam tu maheshwarah

All the masculine objects are forms of Shiva and all the feminine objects are forms of Shakti. So the whole world is the filled with Shiva and Shakti in their masculine and feminine forms.

It is said like this in Vaamana puraana

Vishwam bahuvidham jeyam saa cha sarvatra vartate

tasmaa tsaa bahuroopatwaa druhruroopaa shivaa mataa ||

Though the world looks like it has many forms in it, you can see Divine mother inside everything.

It is said like this in Naarada Puraana

umaina bahuroopena patneetwena vyavasthitaa

Divine mother has become multiple forms of Paramaatma

All studies are Mother's forms. Baala, Vaaraahi, Mahaavidhya, Panchadashi, Soubhaagyavidhya, Bagalaa, Shodashi, Shuddhavidhya, Ashwaroodhaa. Like this all the studies are forms of Divine mother.

822-823. Brahma Jananee

శివశక్తులకు అభేదం కాబట్టి, ఆవిడే ఆయన, ఆయనే ఆవిడ. పరమాత్మ ప్రకటీకృతం అవదలచితే ప్రకృతి వచ్చింది. పరమాత్మ సత్యరూపుడై సర్వాంతర్యామి అయి ఈ ప్రకృతి అంతా నిండి నిబిడీకృతమై ఉన్నాడు. ఆత్మ వేరు శరీరము వేరు కాదు. ఆత్మ ప్రకాశంశ శరీరము విమర్శంశ. రెండూ పరమాత్మ యొక్క అంశలే. అంటే ఉన్నది ఒక్కటే. రెండు వేరైన పదార్ధములు కాదు. అజ్ఞానం వలన రెండూ వేరనే భ్రమ కలుగుతుంది తప్ప నిజానికి రెండు కావు. ద్వైత అంటే రెండు 'అ' అంటే 'కాదు'. అద్వైత అంటే రెండు కాదు. 

ఈ అద్వైత స్ఫూర్తియే బ్రహ్మ జ్ఞానం. అటువంటి జ్ఞానాన్ని మనలో పుట్టిస్తుంది కనుక బ్రహ్మ జననీ అన్నారు. 

You cannot think of Shiva and Shakti as two separate entities. Shiva is Shakti and Shakti is Shiva. When paramaatma wants to express himself it is Prakriti(Nature). Paramatma is present inside every part of prakrithi. So, the body and the soul are not two different entities. Body is Vimarshamsha and soul is Prakaashamsha. They both are part of Paramaatma. That means in reality, there are no two things. It feels like two because of ignorance. Dwaita means 'Being two'. 'A' means 'Not'. Adwaita means 'Not two'.

Realization of  Adwaita is knowledge of Brahma. Because she leads to such knowledge, she is called Brahma jananee (mother of Brhama).

821.Brahmani

శివశక్తులిరువురూ ఒకరి తపస్సుకు ఒకరు ఫలములా ఉంటారు. శివం పదమైతే శక్తి ఆ పాదముయొక్క భావము . శక్తిలేని శివం అచేతనమైనది. శివం లేని శక్తికి ఉనికే ఉండదు. శక్తి బండి చక్రమైతే శివం దాని ఇరుసు. కదిలే చక్రానికి ఇరుసే ఆధారం. శివం ప్రకాశంశ అయితే శక్తి విమర్శంశ. ఊప్స్ (OOPS) పరిభాషలో శివం క్లాస్ (class) అయితే శక్తి ఆబ్జెక్ట్ (object). శివం లేని శక్తికి ఏ అస్తిత్వమూ ఉండదు. శక్తిలేనిచో శివమ్ గురించి తెలుసుకునే అవకాశమే ఉండదు. శివం జీవమైతే శక్తి స్పందన. జీవము లేని చోట స్పందన ఉండే అవకాశం లేదు. స్పందన లేనిచో జీవికి అర్ధం లేదు. శివం బ్రహ్మమైతే శక్తి బ్రాహ్మణి.

Shakti is the fruit of Shiva's meditation and Shiva is fruit of Shakti's meditation. That is the association between Shiva and Shakti. If Shiva is the word, then Shakti is its meaning. Without Shakti, there is no purpose of Shiva and without Shiva there is no existence of Shakti. If Shakti is the wheel, Shiva is the axle. Axle is the base for the wheel to move. If Shiva is the imperceivable light, Shakti is the perceivable nature. In OOPS, Shiva is the class and Shakti is the object. There is no way to know about Shiva without Shakti and without Shiva, Shakti loses its existence. If Shiva is the life force, Shakti is the stimulus. There cannot be stimulus without life. If there is no stimulus, there is no meaning of life. If Shiva is Brahma, Shakti is Brahmani.

820. Sati

 

పాతివ్రత్యాత్ సద్రూపత్వాచ్చ సతీ

పాతివ్రత్యము సద్రూపముగా గలది కాబట్టి సతి. ఏ విధంగా అయితే ఒక పతివ్రత తన భర్త ఆజ్ఞను మీరకుండా నిత్యం అతనికి అనుగుణంగా నడచుకుంటుందో, అదే విధంగా సత్యవ్రతుడైన భక్తుడు ఏళ్ల వేళలా ధర్మావలంబన చేస్తుంటాడు. తాను చేసిన ప్రతీ పనీ వేద విహితమైన ధర్మచక్రంలో ఇమిడి ఉండేలా జాగ్రత్త పడతాడు.

ఈశ్వరుడే సత్యమని నమ్మింది సతీ దేవి. ఆయనే సర్వస్వంగా బ్రతికింది. అంతఃకరణములలో ఆయన రూపమే నింపుకుంది. అదే సత్యవ్రతమంటే. సతీ దేవి యొక్క కథ 601.దక్షయజ్ఞ వినాశిని అనే నామంలో చదవగలరు దేవీ సప్తశతిలోని ప్రథమ చరితంలో

1. కాళీ 2. తారా 3. చిన్నమస్తా 4. సుముఖీ 5. భువనేశ్వరీ 6. బాలా 7 కుబ్జా

మధ్యమ చరితంలో 1. లక్ష్మీ 2. లలితా 3. కాళీ 4. దుర్గా 5. గాయత్రీ 6. అరుంధతి 7. సరస్వతి ఉత్తమ చరితంలో 1. బ్రాహ్మీ 2. మాహేశ్వరి 3. కౌమారి 4. చాముండా 5. వైష్ణవి 6. మాహేంద్రి 7.వారాహి వీరందరూ సమిష్టి రూపాలయిన 1. నందా 2. శతాక్షి 3. శాకంభరీ 4. భీమా 5. రక్తదంతికా 6. దుర్గ 7. భ్రామరీ ఏడుగురు సతులు అని చెప్పబడుతున్నారు. వీరందరి సమిష్టిరూపమే పరమేశ్వరి. అందుచేత సతీ అని చెప్పబడుతున్నది.

Paathivratyaath sadroopatvaaccha Sathee

Sati is personification of paathivratyam. A pathivratha is a wife who always thinks about benefit of her husband. She has utmost respect towards him and is always aligned to his intentions in all the faculties of intuition (Antahkaranas). A devotee who takes up Satyavratha also is aligned like that to Paramaatma. He takes utmost care to ensure all his actions follow the dharmic principles prescribed in Vedas.

Goddess Sati believed that Lord Shiva is Paramaatma. She lived like a true pathivratha. That is Satya vratha. Please read the story of Daksha yagna explanined in the name 601. Dakshayagna Vinashini

Saptha sathees are mentioned in Devi Sapta Sathee

1st Charita - 1. Kaali, 2. Taaraa, 3. Chinnamasthaa, 4. Sumukhee, 5. Bhuvaneshwaree, 6. Baalaa, 7. Kubjaa

2nd Charita - 1. Lakshmi, 2. Lalithaa, 3. Kaali, 4. Durgaa, 5. Gaayatree, 6. Arundhathi, 7. Saraswathi

Uttam Charita - 1. Brahmee, 2. Maheshwari, 3. Koumaari, 4. Chaamundaa, 5. Vaishnavi, 6. Maahendri, 7. Vaaraahi

The below are the ensembled forms of all saptha satis

1.Nandaa, 2. Shathaakshee, 3. Shaakambharee, 4. Bheemaa, 5. Raktadanthikaa, 6. Durga, 7. Bhraamaree

Divine mother is the ensembled form of all the above.

819. Sarvaantaryaamini

 

సమస్తమైన అంతఃకరణలను నియమించునది. పరమేశ్వరి సర్వజీవుల యొక్క హృదయాకాశములయందు జీవరూపంలో ఉంటుంది. జీవులను సృష్టించి, తాను ఆ జీపులందు ప్రవేశిస్తుంది.

ఐతరేయోపనిషత్తులో “ఈ రకంగా పరబ్రహ్మ జీవకోటిని సృష్టించి, తాను ఆ జీవరాసిలో ప్రవేశించాలి అనుకుంది. అందుకు రెండే మార్గాలు ఉన్నాయి. 1. పై నుంచి 2. క్రింద నుంచి క్రిందనుంచి ప్రవేశించటమనేది సేవకుల లక్షణం కాబట్టి పైనుంచి అంటే బ్రహ్మరంధ్రం ద్వారా శరీరాలలో ప్రవేశించింది" అని చెప్పబడింది. హకార సంజ్ఞగల పరమేశ్వరుడు, సకారసంజ్ఞ గల ప్రకృతితో కలిసి శబళ బ్రహ్మమై, తొమ్మిది ద్వారాలు గల మానవ శరీరము అనే పట్టణంలో ప్రవేశించి, ఇంద్రియాలు, ప్రాణాలు, మనస్సుతో కూడినవాడై, పంజరంలో బంధించబడిన పక్షిలాగా, బయటకు వచ్చే ఉపాయం తెలియక, ప్రాపంచిక బంధనాలలోపడి కొట్టుమిట్టాడుతున్నాడు. అంటువంటి హంస అనబడే జీవుడికి అగ్ని, చంద్రమండలాలు - రెక్కలు ఓంకారము - శిరస్సు జ్ఞాననేత్రము - ముఖము హకార సకారాలు - పాదాలు ఈ రకంగా ఉన్న హంస అనే జీవుడు పాలలో ఇమిడి ఉన్న నెయ్యిలాగా సమస్త ప్రాణికోటిని ఆవరించి ఉన్నాడు. అందుచేతనే అమ్మ సర్వాంతర్యామిణీ అనబడుతోంది.

She is the Lord of all faculties of intuition (The mind, the intellect, Chit and Ego). She is present in the Hridayaakaasha (back of forehead) as soul (jeevatma). She creates beings, enters into them and stay with them till they die.

It is explained like this in Aitareyopanishath:

After creating the beings, Divine mother thought she should enter into them. She can enter either from the top or from the bottom. She chose to enter from the top. That is Brahma randhra (pinnacle of the head).

'Ha' represents Paramaatma. 'Sa' represents the perceivable nature. 'Hansa' indicates that Paramaatma is present in all beings like ghee inside the milk. The beings are unaware it. They think they are bound by the body and continuously wonder how to get out of it. For such 'Hansa',

Agni and Chandra mandala are wings,

Omkaara is head,

Gnana netra - face,

'Ha' and 'Sa' are feet.

817 - 818. Satyavratha - Satyaroopa

 

817. Satyavratha - Paramaatma is the truth. Satya Vratha means to have Paramaatma as the only motive/purpose. To keep steadfast focus on Paramaatma all the time is Satya Vratha.

Story of Satya Vratha from Devi Bhagavatam

Once upon a time, there used to be a scholar named Devadatta in the kingdom of Koshala. He did not have children. So, he decided to perform a yagna on the banks of river Tamasaa. He called Brahma as suhrota of that yagna, Yagnavalka as Aadhvarya, Brihaspathi as Hotha, Gobila as Udgaata and other learned scholars as Rithviks.

Udgaata means the one who chants Vedas. As the yagna was progressing, Gobila was chanting Saama veda at high pitch. At the time when everyone was enjoying the process and the vedic chanting, Gobila's breath stuck for a moment, and he uttered wrong swara.. Devadatta got angry and said, "you fool! I am doing this yagna for a bright and talented son. You made a mistake in vedic chanting out of carelessness. Who is responsible if I get bad results after this Yagna". Gobila said, "Chanting vedas at such high pitch continuously is very difficult. You also know it. I inadvertently mis-spelled a swara. You became so angry for that and called me fool in front of everyone. I am insulted here. So, I am cursing you. You will have a son very soon. But he will be a fool. Even after trying many ways of teaching, he will not learn anything!" Devadatta's dream shattered after hearing the curse. He thought," it is better to not have children than to have my one and only son be such an ignorant fool. What would become of a brahmin who can't learn anything?" He pleaded Gobila to save him and his dynasty. Then Gobila said, "I can't reverse a curse. So, your son will be a born ignorant. But after some time, by Divine Mother's grace, he will become a scholar".

After some time, Devadatta's wife gave birth to a male child. As expected, he was very dull and inactive in studies. He couldn't learn even basics. Other students in the class made a mockery of his intelligence. Unable to sustain those insults, Devadatta's son went to forest and started living in exile. He built a small hut for himself and used sit in Padma asana all day. When hungry, he used to eat whatever, fruits he could get in the forest. He did not talk to anyone. Travelers passing by the hut thought he is doing Satya Vratha and started calling him Satya Vrath.

One day, a hunter came towards Satya Vrath's hut while chasing a wild boar. The boar came running towards him. Looking at it Satya Vrath uttered 'Iem' loudly in a bid to shoo it away. With that the boar went away. The sound of 'Iem' is vakbeeja. Right at that moment, Lord Parameshwara and Mother Parvathi were going that way in the sky. They saw Satya Vrath chanting 'Iem' and blessed him with utmost knowledge and intelligence. Within seconds, Satya vrath became a scholar. Meanwhile, the hunter came to Satya Vrath and enquired about the boar. He had a sense of urgency in his demeanor as he is still chasing the beast. To that Satya Vrath said

Yaa pasyathi na saa bruthe ya bruthe saa na pasyathi |

Aho vyaadha| Swakaaryaardhin ! kim pruchapi punah punah ||

O! hunter. The one that sees cannot speak. The one that speaks cannot see. Why are you asking me so many times? You are disturbing my concentration. Here, Satya Vrath cleverly saved the life of the beast without telling a lie. That is the mark of intelligence he is bestowed by Divine Mother.

Later Satya Vrath became a learned scholar and became quite famous.

818.Satyaroopa - Satya means truth. Truth is something that has been established forever. It exists in past, present and future. Divine Mother is eternal. Hence, she is called Satyaroopa. She is present in every being. Everything is her form. Hence, she is called Satyaroopa - Truth is her true form.

817 - 818. సత్యవ్రత - సత్యరూపా

817.సత్యవ్రత - సత్యము అంటే - బ్రహ్మ. సత్యమే వ్రతముగా గలది. బ్రహ్మవ్రతమే ప్రియముగా గలది. పరబ్రహ్మసు సేవించే వ్రతాలలో యజ్ఞము శ్రేష్ఠమైనది. యజ్ఞమే విష్ణుస్వరూపమని గతంలో వివరించాం. ఆ విష్ణువు పరమేశ్వరి అంశ సంభూతుడు. యజ్ఞము పరమేశ్వరి స్వరూపము. అందుచేత పరమేశ్వరి సత్యవ్రతా అనబడుతోంది.

ఎల్లవేళల యందు పరమేశ్వరి ధ్యానము, ఉపాసన మొదలైన వాటియందు మనసును లగ్నం చెయ్యటమే బ్రహ్మోపాసన. అదే సత్యవ్రతము. దేవీ భాగవతంలో సత్యవ్రతుని కధ ఒకటుంది. పూర్వకాలంలో కోసలదేశంలో దేవదత్తుడు అనే పండితుడు ఉండేవాడు. అతనికి చాలాకాలం సంతానం లేదు. మిగిలిన పండితులతో ఆలోచించి పుత్రసంతానం కోసం తమసానదీ తీరాన యజ్ఞం చెయ్యటం ప్రారంభించాడు ఆ యజ్ఞానికి. సహోత్రుడు - బ్రహ్మ అధ్వర్యుడు - యాజ్ఞవల్క్యుడు బృహస్పతి - హోత గోబిలుడు - ఉద్గాత సమర్థులైన పండితులు - ఋత్విక్కులు ఉద్గాత అంటే యజ్ఞ సమయంలో సామవేదాన్ని పారాయణ చేసేవాడు. గోబిలుడు వేదాన్ని చక్కగా పారాయణ చేస్తున్నాడు. దేవతలు కూడా దీనికి బాగా సంతోషించారు. కాని ఒక రోజు వేదపారాయణ చేస్తుండగా ఊపిరి పట్టి స్వరం తప్పు వచ్చింది. దానికి దేవదత్తుడు కోపించి “ఓరి మూర్ఖుడా! పుత్రులకోసం నేను యజ్ఞం చేస్తుంటే నువ్వు వేదాం తప్పు చదువుతావా? దానివల్ల నాకు చెడుఫలితం రాదా?" అన్నాడు. ఆ మాటలకు కోపించిన గోబిలుడు "నాకు ఊపిరి పట్టటం వలన స్వరం తప్పు వచ్చింది. అంతేకాని నేను కావాలని తప్పు చదవలేదు. అయినప్పటికీ నన్ను 'మూర్ఖుడు' అన్నావు కాబట్టి నీకు మూర్ఖుడైన కుమారుడే పుడతాడు" అన్నాడు. ఆ మాటలు విన్న దేవదత్తుడు చాలా విచారించి పుత్రులు లేకపోయినా పరవాలేదు. అంతేకాని మూర్ఖుడైనవాడు, విద్యావిహీనుడు అయిన కుమారుడు ఉండి ప్రయోజనం ఏముంటుంది. అంటూ దుఃఖించాడు. ఆ రకంగా శపించినందుకు గోబిలుడు కూడ చాలా చింతించి 'నేను తొందరపడకుండా ఉంటే బాగుండేది. సరే. ముందుగా నీకు మూర్ఖుడు పుట్టినా, పరమేశ్వరి అనుగ్రహంపల్ల తరువాత వాడు గొప్పపండితుడౌతాడు అన్నాడు. దేవదత్తుని భార్య గర్భవతి అయి మగశిశువును ప్రసవించింది. బాలుడికి ఏడు సంవత్సరాలు వయసురాగానే, ఉపనయనం చేసి, వేదం చెప్పటం మొదలు పెట్టాడు. ఎంతకాలమైనప్పటికీ బాలుడికి వేదం రాలేదుసరికదా పలకటానికి నోరు కూడా తిరగలేదు. దాంతో తోటి పిల్లలు ఎగతాళి చెయ్యటం మొదలు పెట్టారు. అది భరించలేని బాలుడు ఇంట్లోనించి వెళ్ళిపోయి గంగానదీ తీరం చేరాడు. అక్కడ తపస్సు చేద్దాము అని అతడి సంకల్పం. కాని ఏం చెయ్యాలో, ఎలా చెయ్యాలో తెలియదు. చిన్న పర్ణశాల నిర్మించుకుని ప్రతిరోజూ మధ్యాహ్నందాకా అందులో కదలకుండా కళ్ళుమూసుకుని కూర్చునేవాడు. అపరాహ్ణం వేళ అడవిలోకి పోయి, దొరికిన కాయో పండో తిని మళ్ళీ పర్ణశాలలో అదే స్థితిలో కూర్చునేవాడు. ఎవరితోనూ మాట్లాడేవాడు కాదు. అయితే ఎల్లవేళలా సత్యమే చెప్పేవాడు. అందుచేత అతణ్ణి అందరూ సత్యవ్రతుడు అనేవారు. అలా చాలా రోజులు గడిచినాయి. ఒక రోజు అడవిలో వేటగాడు ఒక పందిని తరుముతూ వస్తున్నాడు. అది అరుచుకుంటూ సత్యవ్రతుడి ఆశ్రమం ప్రక్కనుంచిపోయింది. ఆ పంది చేసిన శబ్దం 'ఐం'కారంలా వినిపించింది సత్యవ్రతుడికి. దాంతో వాగ్బీజమైన ఐంకారాన్ని జపించటం మొదలుపెట్టాడు. సత్యవ్రతుడు. ఆకాశంలో అదే సమయంలో పార్వతీ పరమేశ్వరులు వెడుతున్నారు. సత్యవ్రతుడి దీక్షకు మెచ్చి పాండిత్యాన్ని అనుగ్రహించింది పరమేశ్వరి. వేటగాడు పందిని తరుముకుంటూ వచ్చి సత్యవ్రతుణ్ణి చూసి పంది ఎటుపోయింది అని అడిగాడు దానికి సత్యవ్రతుడు. యా పశ్యతి న సా బ్రూతే యా బ్రూతే సా న పశ్యతి అహో | వ్యాధ | స్వకార్యార్ధిన్ ! కింపృచ్ఛపి పునఃపునః ఓ కిరాతకుడా ! నీ పని కావాలనే కోరికతో నన్ను మాటిమాటికీ అడుగుతున్నావు. చూసే కనులు మాట్లాడలేదు. మాట్లాడే నోరు చూడలేదు. కాబట్టి నేను ఏం చెప్పగలను. ఈ మాటలకు అందరూ ఆశ్చర్యపోయారు. సత్యవ్రతుడు తరువాత కాలంలో పెద్దపండితుడుగా ప్రసిద్ధి చెందారు.

818.సత్యరూపా - సత్యమే రూపముగా గలది. సత్యాన్ని రక్షించునది. అమ్మ త్రికాలములందు ఉంటుంది. త్రికాలములు అంటే భూత, భవిష్యత్ వర్తమానాలు. కాబట్టి సత్యమైనది. ఆవిడ అన్ని జీవులయందు ఉన్నది. అంతటా ఆవిడ రూపమే. కాబట్టి ఆమె 'సత్యరూపా' అనబడుతోంది.

816. Muni manasa hamsikaa

శరీరంలో ఇడ పింగళ నాడులున్నాయి. అవి ఉచ్ఛ్వాస, నిశ్వాసలను చేస్తుంటాయి. ఈ శ్వాసక్రియనే హంస అంటారు. 'హం' అంటే ఉచ్ఛ్వాస, 'స' అంటే నిశ్వాస. సమాధికోరే సాధకుడు ఈ శ్వాసను బంధిస్తాడు. అప్పుడు ఆ శ్వాసగమనం ఆగిపోతుంది. ఇలా ఎంత సేపు శ్వాసను దిగ్భందం చెయ్యకలడనేది అతని సాధనమీద అది ఆధారపడి ఉంటుంది. శ్వాసను బంధించి, శ్వాసమీద ఆధిపత్యం సంపాదించి దానిని పూర్తిగా బంధించగలవారు పరమహంస ఆనబడతాడరు. శంకర భగవత్పాదులవారు, శ్రీ రామకృష్ణ పరమహంస మొదలైన వారు.

లలితా త్రిశతిలో 211వ నామము హ్రీంకార దీర్ఘకాహంసీ అని చెప్పబడింది. ధ్యానంలో మునులు శ్వాసను బలహీనపరుస్తారు. మెల్లగా ఊపిరి తీసి వదులుతూ ఉంటారు. శ్వాస కదలికల వలెనే మనస్సు యొక్క సంకల్ప వికల్పాలు జరుగుతూ ఉంటాయి. శ్వాస మందగమనమైతే మనస్సులో కదలికలు తగ్గిపోతాయి. దీర్ఘహంసీ అంటే శ్వాసను మందగమనము చేయటమే. అలా సాధన చేస్తే సాధకుడికి శ్వాస ప్రక్రియ మీద పట్టు వచ్చేస్తుంది. వారు కావాలనుకుంటే ఊపిరి తీస్తారు. అవసరం లేడకుంటే ఆపేస్తారు. అటువంటి వారు పరమహంస అనబడతారు.

అలా ధ్యానం చేసే మునుల మనస్సులో అమ్మ ఉంటుంది.

There are two naadis in our body. They are called 'Ida' and 'Pingala'. They control our breathe cycles. The word Hamsa represents the breath cycle of our body. 'Ham' represents inhalation. 'Sa' represents exhalation. Those who reach the ultimate state of trans pause these breathe cycles. Paramahamsa is the one who triumphed upon breath cycles. Sage Sri Shankaracharya, Sri Ramakrishna are called paramahamsa.

211th name in Lalitha Trishathi is Hreemkaara Deerghahansee. Disturbances in mind are directly related to speed and intensity of breath cycles. When sages sit for meditation, they slow the speed and reduce the intensity of their breathe. So, their mind becomes still. Deerghahamsee means to increase the length of breath cycles. With continuous practice, one acquires total control on breath. They can pause their breathe at their will for whatever period they want to. Such people are called Paramahamsa.

815. Nithyathriptha

నిత్యము తృప్తి చెందేది. కేవలం భక్తి మాత్రంచేతనే ప్రీతి చెందేది. తృప్తి అనేది ఆనందం యొక్క లక్షణం. అమ్మ ఆనందమే స్వరూపముగా గలది. కాబట్టి నిత్యతృప్తా అనబడుతోంది. పరమేశ్వరిని అర్చించటానికి అనేక పూజా విధానాలున్నాయి. చతుషష్ట్యుపచారాలు, షోడశోపచారాలు ఈ రకంగా అనేకమున్నాయి. కాని

పత్రం పుష్పం ఫలం తోయం యో మే భక్త్యా ప్రయచ్ఛతి | త దహం భక్త్యుపహృతం అశ్నామి ప్రయతాత్మనః || భక్తితో సమర్పించే నీటి బొట్టుతోనైనా సరే నేను సంతసిస్తాను అంటోంది ఆవిడ. పైన చెప్పిన ఉపచారాలన్నీ సంప్రదాయసిద్ధము. కార్యసాధనకు అనుకూలము. వాటివల్ల పనులు జరుగుతాయి. కాని భగవత్సాక్షాత్కారం కావాలి అంటే భక్తి ప్రధానమైనది. మీరు పూజలో ఏమి ఇచ్చారు అనేది ఆవిడకు ఎన్నడూ అవసరం లేదు. ఆవిడకు కావలిసింది మీ భక్తి. తనను తానూ మరిచి భగవంతునితో మమేకమైపోవడమే ఆత్మ సాక్షాత్కారమంటే. అదే నిజమైన భక్తుని లక్షణం.

క్షరములైన శరీరము, బుద్ధి మొదలగునవి ఉపయోగించి, అక్షరమైన పరబ్రహ్మమును చేరుకోవడమే మోక్షము.

Divine mother is always fully satisfied. Satisfaction is a mark of happiness. She is the personification of ultimate happiness. Hence, she is always satisfied. Vedas prescribed many ways of worship. You can worship with a set of 64 services (upacharas) or 16 services (upacharas). You can offer flowers, food, incent sticks etc. However, you have to note that these are for yourself. To satisfy your wants/wishes in a dharmic way. Mother don't need them.

Patram pushpam Phalam toyam Yome bhaktyaa prayachchathi |

Tath aham bhaktyupahrutam ashnaami prayataatmanah ||

What gives utmost satisfaction to mother is devotion. You may offer a small drop of water if nothing else is available. It is still fine. She never bothers about what you offer. She does not need them. Ever. What matters is your devotion towards her. Devotion means to forget about self completely and unite with the mother. That's the path to Moksha.

To use the perishable body and intellect to reach the imperishable paramaatma is the real journey of Moksha (Liberation).

814. Moortaamoortaa

రూపమున్నది మూర్తము. రూపము లేనిది అమూర్తము. పంచభూతాలతో చేయబడినవన్నీ మూర్తాలు. వీటినే స్థూల రూపాలు అంటారు. ఇవి నశిస్తాయి. నాశనం లేనిది ఒక్క పరమాత్మ ఒక్కటే.

ఇంద్రియగోచరం కానివి కొన్ని ఉన్నాయి. అవి సూక్ష్మ రూపాలు. ఊహ, చైతన్యము, భావము మొదలైనవి. వీటిని ఇంద్రియాలతో తెలుసుకోలేము. మనస్సుతో తెలుసుకోగలము. ఇవి కూడా నశిస్తాయి.

రూపమున్న వాటిలనూ రూపము లేని వాటిలోనూ కూడా ఒక బ్రహ్మ పదార్ధం ఉంటుంది. అదే ఆత్మ. ఇవన్నీ నాశనం అయిపోయినా ఆ బ్రహ్మ పదార్ధం మాత్రం నాశనం ఎవ్వడు.

విష్ణు పురాణంలో

ద్వే రూపే బ్రహ్మణ స్తస్య మూర్తం చా మూర్త మేవ చ క్షరాక్షరాస్వరూపే తే సర్వభూతే ష్యవస్థితే అక్షరం బ్రహ్మ కూటస్థం క్షరం సర్వ మిదం జగత్ |

పరబ్రహ్మకు మూర్తము అమూర్తము అని రెండు రూపాలున్నాయి. సర్వ భూతములూ క్షరములు. మూర్తామూర్తములు. అవి నశిస్తాయి. నాశనం లేనిది కేవలం అక్షరమైన పరబ్రహ్మ ఒక్కటే. అక్షరమైన ఈ పరబ్రహ్మ క్షరమైనవాటన్నింటిలోనూ దాగి ఉన్నాడు.

Moorta means the one that has form. Amoorta means the one that does not have form. All those that are made of the 5 elements have form. These are perceived by senses. There are a few things that does not have form. They are feelings, thoughts, energy etc. These can be perceived by the mind.

It is said like this in Vishnu Puraana

Dwe roope brahmana sthasya moortham chaa moortha meva cha

ksharaaksharaaswaroope te sarvabhoote shyavasthite

aksharam brahma kootastham kshram sarva midam jagath

Both Moorta and Amoorta are perishables. They don't last for ever. Only Paramaatma is imperishable. The imperishable paramaatma is inside all the perishable things.

813. paramantra vibhedini

ఇక్కడ 'పర' అంటే తనను ఆరాధించే వారికి విరుద్ధముగా ప్రవర్తించే వారు లేదా వారికి హాని కలిగించే వారు అని అర్ధం. అంటే మన శత్రువులు ఆవిడకీ శత్రువులే అవుతారన్నమాట. మరి అమ్మ కాపీర్ణం అదే కదా. ఎవరైనా తన పిల్లలకు హాని తలపెడతారని తెలిస్తే ఊరుకుంటుందా? వారి దగ్గరకు వెళ్లి బ్రతిమాలుతుంది, బుజ్జగిస్తుంది, శాశిస్తుంది, ఎదిరిస్తుంది చివరకు తప్పకపోతే సంహరిస్తుంది. కానీ పిల్లవాడి అదృష్టం ఎలా ఉంటే ఆలా జరుగుతుందిలే అని ఊరుకుని మాత్రం ఉండలేదు. ఉండదు. అదే అమ్మ హృదయం.

భండాసురుడు వేసిన జయవిఘ్న యంత్రాన్ని మహాగణపతితో నాశనం చేయించింది. అసురులు వేసిన రాక్షసాస్త్రాలను నాశనం చేసింది.

రోజూ అమ్మ నామం జపించే వారికి ఎటువంటి భయం కలుగకుండా వారిని అహర్నిశలూ కాపాడుతుంది.

ఇంతటితో కపర్దినీ విద్య పూర్తి అవుతుంది.

Here the word 'Para' represents those who take enmity with Mother's devotees. Those who have malefic intentions towards her children. If she knows that someone is going to harm you, she will try every trick in her treasure to avoid it. She pleads them, warns them, distracts them and if unavoidable she even kills them. But she will never leave it to your luck. That is her nature. That's her love.

In the war with Bhandaasura, she destroyed the Jaya Vighna mantra created by him to protect her army. She destroyed all the astras of Rakshasas.

Those who read Mother's names and meditate upon her daily will have no fear of anything. Because Divine Mother will always be with them to protect come what may be the problem.

This is the last name in Kapardhinee vidya.

811 - 812 - Paashahastha, Paashahanthri

 

అమ్మ ఎడమచేతిలో పాశము అనే ఆయుధమున్నది. అది రాగస్వరూపమైనది. దీనితోనే మానవుడు కట్టివేయబడుతున్నాడు. అనేకానేక కష్టాలు పడుతున్నాడు.

వామకేశ్వరతంత్రంలో ఇలా చెప్పారు మనలో ఉన్న రాగము అనే అనురాగాన్ని అమ్మకు సమర్పించి ఆమెను అర్చించాలి. అప్పుడే శివ సాయుజ్యం సిద్ధిస్తుంది.

అమ్మ ఈ పాశమనే ఆయుధంతో భక్తుల పాశములను తొలగింస్తుంది.

ఘృణాలజ్జా భయం శంకాజుగుప్సా చేతి పంచమీ |

కులంశీలం తథాజాతి రష్టాపాశాః ప్రకీర్తితాః || 1. దయ. 2. జుగుప్స 3. సిగ్గు 4. భయము. 5. సంశయము 6. కులము 7. జాతి 8. శీలము ఇవి అష్టవిధపాశాలు. అయితే 1. పశుపాశము 2. భవపాశము 3. బంధపాశము 4. మోహపాశము 5. ఆశాపాశము 6. కర్మపాశము 7. దుఃఖపాశము 8. కేశపాశము ఇవికూడా అష్టపాశాలే.

పాశయుక్తో భవే జ్జీవః పాశముక్తో భవే చ్ఛివః

పాశబద్ధుడు జీవుడు. పాశాలను తెంచుకున్నవాడు ఈశ్వరుడు. అమ్మ ఈ పాశాలను తొలగిస్తుంది.

అనిరుద్ధుడు బాణుడితో యుద్ధం చేస్తూ నాగపాశంతో బంధించబడినప్పుడు, ఆ పరమేశ్వరి అతడికి విముక్తి కలిగించింది.

Divine mother carries a weapon called Paasha in one of her left hands. That is used to remove all kinds of attachments humans have with the material world. This attachment is the root cause of all the miseries or problems. By removing this, mother makes us eligible for liberation (Moksha)

It is said like this in Vaamkeshwara tantra

We have to offer all types of attachments to Divine mother and meditate upon her. Then you unite with Brahma

Ghrunaalajjaa bhayam shankaajugupsaa chethi panchamee |

Kulamsheelam tathaajaathi rashtoupaashaah prakeerthitaah ||

1.Compassion, 2. Disgust/Aversion, 3. Shy, 4. Fear, 5. Doubt/Suspicion, 6. Caste, 7. Religion, 8. Nature/Character. These are called the 8 paashas of human beings.

The below is another version of the eight paashas.

Attachment/inclination or aversion towards:

1. Living beings, 2. Self, 3. Kith and kin, 4. Lust/craving, 5. Bewilderment, 6. Desire, 7. Sorrows, 8. Long hair

Paasha yuktho bhavejjeevah paashamukto bhavecchivah

With Paasha, you are a normal living being. Without paasha you are Shiva

Aniruddha prayed Divine Mother to liberate him from the shackles of Naaga paasha in the war with Baanasura.

810. Paraatparaa

పరులు అంటే - శ్రేష్టులు. శ్రేష్ఠులైన వారికన్న కూడా శ్రేష్టమైనది. బ్రహ్మ విష్ణు మహేశ్వరులు శ్రేష్ఠులు. వారికన్న కూడా శ్రేష్టమైనది. అమ్మకి కాలమానం లేదు. ఆయువులేదు. చావు పుట్టుకలు లేవు. శాశ్వతమైనది. నిత్యము సత్యము అయినది.

కాళికాపురాణంలో చెప్పినట్లుగా బ్రహ్మ యొక్క రాత్రింపగళ్ళు పర అనబడతాయి. పరబ్రహ్మకు దివారాత్రములులేవు.

వేదంలో చెప్పినట్లుగా

ఇంద్రియాలకన్న మనస్సు శ్రేష్ఠమైనది. మనస్సు కన్న బుద్ధి శ్రేష్టమైనది బుద్ధి కన్న మహత్తు శ్రేష్ఠమైనది. మహత్తు కన్న అవ్యక్తము శ్రేష్ఠమైనది. ఆవ్యక్తము కన్న పరబ్రహ్మము శ్రేష్ఠమైనది. పరబ్రహ్మ కన్న శ్రేష్ఠమైనది ఏదీలేదు. అందుకే ఆమె పరాత్పరా అనబడుతోంది.

Para means Great. Parulu means great people. Paraatparaa means she who is greater than the greatest. Brahma, Vishnu and Maheshwara are very great. But Divine mother is greater than these three. Divine mother has no life span. Neither birth nor death. She is eternal truth.

In Kalikapuraana it is said that days and nights of Brahma are called para. Paramaatma does not have night and day.

It is said like this in vedas

The mind is above the senses.

The intellect is above the mind.

Mahat is above intellect.

Avyakta is above Mahat.

Paramaatma is above Avyakta.

There is nothing above Paramatma.

809. Paramaanuh

 

పదార్ధములలో అతి చిన్న వాటిని అణువులు అంటారు. ఆంగ్లములో వీటిని ప్రోటాన్, ఎలెక్ట్రాన్ న్యూట్రాన్ మొదలైన పేరులతో పిలుస్తారు. ఈ అణువులు మాంస నేత్రానికి కనబడవు. వీటిని చూడాలంటే కాంపౌండు మైక్రోస్కోప్ తో చూడాలి. మనం కంటితో చూసే ప్రతీ పదార్ధములోనూ కొన్ని కోట్ల కోట్ల అణువులు ఉంటాయి. పరమాత్మ అంతటా వ్యాపించి ఉన్నాడు అంటే ఈ అణువులలోపల కూడా ఆయనే ఉన్నాడు అని అర్ధం.

కఠోపనిషత్తులో ఆత్మను అధోరణీయాన్ అన్నారు. అణువుకన్న కూడా చాలా చిన్నది. అణువణువునా ఉన్నది. ప్రతి అణువులోనూ ఉన్నది. అందుచేతనే అణుపుకన్న కూడా పరిమాణములో చిన్నదైన పరమాణుపు అని చెప్పటం జరిగింది.

All matter is made up of tiny particles. These particles are so tiny that they cannot be seen with naked eye. One has to use machines like compound microscopes to see them. These are called with names like Proton, Neutron, Electron etc. These are called subatomic particles. All the matter that we see with our naked eye has trillions of such tiny particles. We learnt previously that Paramatma is omni present. That means it is present in these subatomic particles as well.

In Kathopanishath, Atma is described as smaller than the smallest (Adhoraneeyam). It is present inside the tiniest of all the particles. Hence it is smaller than the smallest. Hence it is called Paramanuh