363.Thatpadalakshyartha

తత్త్వమసి అనే మహావాక్యాలయందు గల తత్ అనే పదము. ఇది శబళ బ్రహ్మను తెలుపుతుంది. పరమేశ్వరి జీవాత్మ పరమాత్మల ఏకీభావం తెలుపుతుంది. హకారసంజ్ఞ గల పరమేశ్వరుడు సకారసంజ్ఞ గలిగిన ప్రకృతితో కలసి శబళబ్రహ్మమై, తొమ్మిది ద్వారాలుగల మానవశరీరము అనే పట్టణంలో ప్రవేశించి, ఇంద్రియములు, ప్రాణములు, మనస్సుతో కూడినవాడై పంజరంలో బంధించబడిన పక్షిలాగా బయటకువచ్చే ఉపాయం తెలియక ప్రాపంచిక బంధనాలతో కొట్టుమిట్టాడుతున్నాడు. అతడే జీవాత్మ. జీవాత్మ పరమాత్మ వేరుకాదు. రెండూ ఒక్కటే. ఈ జీవాత్మను వచ్చిన దారి గుండానే గనక బయటకు పంపగలిగినట్లైతే అతడు పరబ్రహ్మలో లీనమవుతాడు. కాబట్టి ఆ పరమాత్మా ఈ జీవాత్మ రెండూ ఒకటే. ఈ విషయాన్ని తన బిడ్డలకు తెలియచెయ్యటమే అమ్మ యొక్క విలక్ష్యము అందుచేతనే ఆవిడ తత్పదలక్ష్యార్థా అనబడుతోంది.

The word Tat in the Mahavakyas like Tattvamasi indicates Sabala Brahma. Divine mother expresses the unity of the Jeevatma and Paramatma. Lord Parameshvara, who is represented by the symbol 'ha' unites with the nature that is represented by the symbol 'Sa', entered into the city called the human body that has senses, vital forces, mind and the nine doors. Caged in this body, He is surrounded by worldly bonds, and is not aware how to come out of it. He is the soul (Jivatma). It is not separate from the Supreme Soul (Paramatma). Both are one and the same. If you are able to expel this soul through the same path from which it entered this body, it will be absorbed in Paramatma. Mother's motive is to explain this to her children that is why she is called Tatpadalakshyartha.

361. Tamopaha

జగన్మాత ఉపాసకుల యొక్క అజ్ఞానము పోగొట్టి బ్రహ్మజ్ఞాన్ని ఇస్తుంది. కర్మకాండలవల్ల మోక్షం వస్తుంది అనుకోవటం అజ్ఞానం. పూజలు, వ్రతాలు, అర్చనలు, యజ్ఞ యాగాదులు అన్నీ కూడా ద్వైతభావనతో ఉన్నవే. ఈ కర్మలు చెయ్యటంవల్ల లౌకికమైన కోరికలు తీరతాయి. అంతేకాని మోక్షం మాత్రం రాదు.

ఈశావాశ్యోపనిషత్తులో

అంధంతమః ప్రవిశంతి యే2 విద్యాఉపాసతే |
తతో భూయ ఇవ తే తమోయఉ విద్యాయాగం రతాః ||

అవిద్యను ఆరాధించేవారు గాఢాంధకారంలో ప్రవేశిస్తారు. యజ్ఞతత్త్వ విజ్ఞానాన్ని ఆనందించేవారు అంతకన్న అంధకారంలో ప్రవేశిస్తారు.

యజ్ఞాలవల్ల, కర్మకాండలవల్ల, పుణ్యఫలితాలు వస్తాయి. వాటివల్ల ఉత్తమజన్మలు కలుగుతాయి. అంతేకాని మోక్షంరాదు. అందుకే వాటిని అవిద్య అన్నారు. అందుచేతనే అవిద్య నాశ్రయించినవారు అంధకారంలో పడిపోతారు. అటువంటి అవిద్యను నాశనంచేసి భక్తులకు మోక్షాన్ని ప్రసాదిస్తుంది ఆ పరమేశ్వరి.

The divine mother bestows the wisdom of Brahman and dispels the followers' ignorance. To believe that rituals offer salvation is ignorance. Pujas, Vratas, Archanas, Yajna Yagas are all dualistic. These karmas help people achieve their material goals. But cannot lead to salvation.

In the Isavasyopanishat

andhantamaḥ praviśanti yē2 vidyā'upāsatē | tatō bhūya iva tē tamōya'u vidyāyāgaṁ ratāḥ ||

Those who worship ignorance descend into the depths of darkness. Those who take pleasure in Yajnatattva knowledge go into deeper darkness.

360. Tanumadhya

సన్ననినడుము గలది. కృశించిన నడుము గలది. దేవి సూక్ష్మరూపమైన మధ్య ప్రదేశము గలది. సాముద్రిక శాస్త్రంలో నడుము సన్నగా ఉండటం శుభసూచకము. సౌందర్యలక్షణము.

పరమేశ్వరి నివాసస్థానం శ్రీచక్రం. శ్రీచక్రమనేది శివశక్తుల సంగమస్థానం. అందులో తొమ్మిదవ ఆవరణ అయిన బిందువునందు ఆ పరమేశ్వరి ఉంటుంది. కాబట్టి ఆ దేవి తనుమధ్యా అనబడుతుంది.

పురుషుని శరీరంలో సుషుమ్నానాడి యందు ఉండునది. కాంచీపురంలో తను మధ్యా అనే దేవత ఉన్నది. తను మధ్య అనేది ఒక రకమైన ఛందస్సు.

మాం పాతు నీవాయా సీరే నివసంతీ బిల్వేశ్వరకాంతా దేవీ తనుమధ్యా

నీవా నదీతీరంలో ఉన్న తనుమధ్య అనే పేరుగల బిల్వేశ్వరుని దేవి నన్ను రక్షించుగాక.

Divine mother has a slim waist. As per the science of Saamudrika, a slim waist is a good sign. It indicates fortune and beauty combined with mercy(Mother's love). Srichakra is the home of Divine mother. Shiva Shakti converge in Sri Chakra. Divine mother is in Bindu, the ninth enclosure of Srichakra. Hence she is called Tanumadhya. Male bodies contain sushumnanadi. Tanu Madhya is a goddess worshipped in Kancheepuram. Tanumadhya is a type of chandas.

Māṁ pātu nīvāyā sīrē nivasantī bilvēśvarakāntā dēvī tanumadhyā I ask for protection from Tanumadhya, the Bilvesvara deity who resides on the banks of the Neeva River.

351. Vamakeshi

అందమైన కేశములు గలది.

వామకులు అంటే జనులు. వారికి ఈశుడు శివుడు. అతని పత్నివామకేశి.

దేవీ పురాణంలో అరవైఎనిమిది తీర్ధాలు చెప్పారు. వాటిలో జట అనే తీర్థంలో వామకేశుడు దేవుడు. అతని పత్ని వామకేశి.

వామకేశ్వరతంత్రంలో ప్రతిపాదించబడిన దేవి. ఇది శ్రీ విద్య ఆరాధనలో అతి ముఖ్యమైన తంత్రంగా చెప్పబడింది. శక్తి యొక్క అంతర్గత ఆరాధనపై తంత్రంలో చర్చించబడింది. వామకేశ్వర తంత్రంలో, శక్తి శివుడిని ఇలా అడుగుతుంది, "ప్రభూ, నువ్వు నాకు మొత్తం 64 తంత్రాలను వెల్లడించావు. కానీ నువ్వు నాకు 16 విద్యల గురించి చెప్పలేదు". అప్పుడు శివుడు, "అవి ఇంకా ప్రకటించబడలేదు. ఇప్పటివరకు అవి గుప్తంగానే ఉంచబడ్డాయి." అప్పుడు శివుడు వాటిని శక్తికి ప్రకటించాడు

One with a beautiful hair. Vamaka means people. Shiva is the lord of all of them. His wife is Vamakeshi. Devi Purana has Sixty-eight pilgrim centers. Among them, Vamakesa is the presiding diety in the pilgrim center called Jata. His wife was Vamakeshi. The goddess proposed in Vamakesvaratantra. It is said to be the most important tantra of Sri Vidya worship. The tantra discussed upon internal worship of Shakti. In Vamakeswara tantra, Shakti asks Shiva, "Lord, you revealed to me all the 64 tantras. But you haven't told me about the 16 vidyas". Then Shiva says, "Those have not been expressed yet and are hidden so far." Then Shiva expressed them to Shakti

350. Vagvadini

వాక్కులను పలుకునది. వాగ్వాదిని అను ఒక దేవతామూర్తి. ఈ దేవిని గురించి త్రిపురాసిద్ధాంతంలో

సర్వేషాం చ స్వభక్తానాం వాదరూపేణ సర్వదా |
స్థిరత్వా ద్వాచి విఖ్యాతా లోకే వాగ్వాది నీతి సా ||

సమస్తమైన తన భక్తుల నాలుకలయందు వాగ్రూపంలో ఉండే దేవత కాబట్టి వాగ్వాదిని అనబడుచున్నది. లఘుస్తవంలో కాళిదాసు

శబ్దానాం జననీ త్వ మత్ర భువనే వాగ్వాదినీ త్యుచ్యతే

లోకంలో శబ్దాలను పుట్టించే దేవత కాబట్టి ఈమె వాగ్వాదిని అనబడుతున్నది.

వాక్కు నాలుగురూపాలుగా ఉంటుంది. అవి 1. పర 2. పశ్యంతి 3. మధ్యమ 4. వైఖరి. అంటే వాక్కు పరా రూపంలో ప్రారంభమయి వైఖరిరూపంలో బయటకు వస్తుంది. ఈ పరావాక్కుకు అధిదేవత మన అమ్మ. అందుకే ఆవిడ వాగ్వాదిని అనబడుతుంది.

ఏదైనా ఒక విషయం గురించి చెప్పాలి అంటే ముందుగా దాని గురించి ఆలోచన పరాస్థానంలో ఉద్భవిస్తుంది. పరా అంటే సహస్రారం అదే మెదడు ఉండే స్థానం. అంటే ముందుగా ఆలోచన పరాస్థానంలో వస్తుంది. దానిని పరావాక్కు అంటారు. ఈ స్థానానికి అధిదేవత మన అమ్మ. కాబట్టి ఆమె వాగ్వాదిని అనబడింది.

ఆ తరువాత ఆ ఆలోచన బలపడి ఆధారస్థానంలో చిన్న గాలిబుడగలాగా అవుతుంది. ఇది పశ్యంతి వాక్కు. ఇది వాక్కుకు తొలిదశ. పరాస్థానంలో వాక్కును గురించిన ఆలోచన వచ్చింది. ఇప్పుడు శబ్దరూపమైన వాక్కు ప్రారంభమవుతోంది. ఇది మొలకవచ్చిన ధాన్యపుగింజలా ఉంటుంది. దీన్ని చూసి అది ఏ చెట్టో మనం చెప్పలేము. అవ్యక్తమైన రూపమది.

అలా ప్రారంభమైన వాక్కు క్రమేణా పైకి వెళ్ళి అనాహతం చేరుతుంది. ఇక్కడ వాక్కుకు అక్షరసమామ్నాయంలో క నుంచి ఉన్న హల్లులు చేరతాయి. ఇది మధ్యమావాక్కు. ఇది మొలకెత్తిన ధాన్యపు గింజలా ఉంటుంది. అంటే రెండు ఆకులతోపాటు ఇంకొక ఆకు కూడా రావటానికి సిద్ధంగా ఉంటుంది. ఈ స్థితిలో వాక్కుకు అచ్చులు లేనటువంటి హల్లులు మాత్రమే ఉంటాయి. అందుచేత ఇక్కడ వాక్కేదో స్పష్టంగా తెలియదుకాని దాని రూపం మాత్రం తెలుస్తుంది. ఇది మధ్యమావాక్కు

అనాహతం నుంచి బయలుదేరిన మద్యమావాక్కు విశుద్ధి చక్రంచేరి, అక్కడ పదహారుదళాలలోను ఉన్న అచ్చులతో కలిసి స్పష్టమైన రూపాన్ని పొంది ముఖము ద్వారా బయటకు వస్తుంది. ఇది వైఖరీవాక్కు,

ఈ రకంగా వాక్కుకు అధిదేవత ఆ పరమేశ్వరి. అందుచేతనే ఆమె వాగ్వాదిని అనబడుతోంది. మంత్రశాస్త్రంలో వాగ్వాదినీ మంత్రము పదమూడు అక్షరాలతో ఉన్నది.

Vagvadini is the goddess of speech. Tripurasiddhanta explains about this goddess Sarvesham cha svabhaktanam vadarupena sarvada | Sthiratwaa Dwachi Vikhyata Loke Vagvadi Niti Sa || She is called Vagvadini because the deity is in the form of Vagrupa on the tongues of all her devotees. Kalidasa said like this in Laghusthavam Shabdanam Janani Tva Matra Bhuvane Vagvadini Tyuchyate She is called Vagvadini as she is the goddess who creates sounds in the world. Speech has four forms. They are 1. Para 2. Pasyanti 3. Madhyama 4. Vykhari. That is, speech starts in Para form and comes out in Vykhari form. Divine mother is the presiding deity of the speech in Para form. That is why she is called Vagvadini.

To speech begins as a thought in the mind. This is Para. Para means Sahasrara, the place where the brain resides. Then the thought develops further and becomes a small bubble at Aadhaara chakra. This is the Pasyanti form of speech. This is the first stage of speech. the idea originates in the Para form. Pasyanti is the beginning of verbal speech. It is like a sprouted grain. We cannot tell which tree it is by looking at it. It is an implicit form.

The speech then gradually goes up and reaches Anahata. Here the consonants from ka emerge. This is speech in Madhyama form. It is like a sprouted grain. That means two leaves along with one more leaf that is ready to come. In this state the speech contains only consonants without vowels. Therefore, what is said here is not clear but its form is known.

The speech, after leaving Anahata, reaches the Vishuddhi Chakra, where it takes a clear form along with the vowels in the sixteen forces for Visuddhi and comes out through the face. It is speech in the form of Vykhari, The presiding deity of speech is Divine mother. That's why she is called a Vagvadini. In Mantra Shastra, there is a Vagvadini Mantra with thirteen syllables.

347. Vimala

She who is clean of ignorance and illusion.

No impurity of any kind. Just pure knowledge. There are three types of impurities 1. Anavamala, 2. Karmikmala, 3. Mayikamala. Anavamala is related to the gross body. Mayikamala relates to the subtle body. Karmikamal relates to causal body. Divine mother does not of any such impurities.

In Mantra Shastra one should perform Dasa Samskaras for each mantra. Only then those mantras will become Vimalas. These rites are respectively 1. Janana 2. Jeevana 3. Taadana 4. Bodhana 5. Abhisheka 6. Vimalaikarana 7. Aapyayana 8. Tarpana 9. Deepana and 10. Gopana. Mother Lalitha needs none of that. She is of the form of shodashimantra. Hence it is called Vimala.

వి అంటే-విసర్జించినటువంటి, మల అంటే అజ్ఞానము. అజ్ఞానము లేనటువంటిది. జ్ఞానరూపిణి.

ఏ విధమైన మలము లేనిది. కేవలము శుద్ధజ్ఞానరూపిణి. మలములు మూడు రకాలు 1. అణవమల, 2. కార్మికమల, 3. మాయీకమల. అణవమల స్థూలదేహానికి సంబంధించినది. మాయీకమల సూక్ష్మ దేహానికి సంబంధించినది. కార్మికమల కారణదేహానికి సంబంధించినది. ఈ రకమైన మలత్రయము లేనిది.

మంత్రశాస్త్రంలో ప్రతిమంత్రానికి దశసంస్కారాలు చెయ్యాలి. అలాచేస్తేనే ఆ మంత్రాలు విమలములు అవుతాయి. ఈ సంస్కారాలు వరుసగా 1. జనన 2. జీవన 3. తాడన 4. బోధన 5. అభిషేక 6. విమలీకరణము 7. ఆప్యాయన 8. తర్పణ 9. దీపన 10. గోపనములు. లలితమ్మకి అటువంటివి ఏవీ అవసరంలేదు. ఆవిడ షోడశిమంత్రస్వరూపిణి. అందుచేత విమలా అనబడింది.

346. Vijaya

Divine mother is embodiment of great success. Knowledge is Her form. It is said in the Lingapurana that a demon king named Padma was killed by her and hence she is called Vijaya and Aparajita. Divine mother is always victorious in her acts of creation and war with various demons. So she is called Vijaya. Vijaya is name of a moment in time. It is said in Chintamani that the time at which stars rise on Ashviyuja Suddha Dasami is Vijaya Muhurta.

"On the day of Vijayadashami the period after the stars appear in the evening is called Vijaya," says Ratnakosa.

The good always triumphs Evil thoughts of the living beings. Hence Divine mother is called Vijaya.

గొప్ప విజయము గలది. జ్ఞానమే రూపముగా గలది. పద్ముడు అనే పేరు గల రాక్షసరాజు గొప్ప బలవంతుడు అతడిని సంహరించి దేవి విజయ, అపరాజిత అని పిలవబడింది అని లింగపురాణంలో చెప్పబడింది.

పరమేశ్వరి తాను చేసే సృష్టి స్థితి లయాలలోను, యుద్ధాలలోనూ కూడా ఎప్పుడూ విజయమే పొందుతుంది. కాబట్టి విజయ అనబడుతోంది.

విజయ అనేది ఒక ముహూర్తము. ఆశ్వీయుజ శుద్ధ దశమినాడు నక్షత్రోదయకాలం విజయ ముహూర్తము అని చింతామణిలో చెప్పబడింది.

విజయదశమి రోజు సాయంత్రం నక్షత్రాలు వచ్చిన తరువాత కాలము విజయ అనబడుతుంది. అని రత్నకోశము చెబుతోంది.

జీవులకు వచ్చే ఆలోచనలలో చెడు ఓడిపోయి మంచే విజయం సాధిస్తుంది. కాబట్టి ఆ పరమేశ్వరి విజయా అని పిలవబడుతోంది.

345. Kshetrapalasamarchita

Kshetra means body. Pala means Ruler, the soul which has made the body the base. Divine Mother is called Kshetrapala Samarchita because she is worshiped by those who have knowledge of the soul.

In ancient times there was a demon named Darukasura. He did penance for Brahma and got many boons. He made life of devatas miserable with those powers. None of the gods could kill him. Finally, Lord Shiva asked goddess Kali to kill the demon. Kali slayed the demon in a fierce rage. Even after killing the demon, her anger did not subside. Her anger impacted all the worlds. Then Lord Shiva started crying as a child. Seeing that, Kali took the boy and breastfed him. Then Lord Shiva drank her anger along with that breast milk. That boy is called Kshetrapalashiva. Shiva is the Lord of all beings. Divine mother is called Kshetrapalasamarchita because she is worshipped by Lord Shiva.

In every Kshetra there is a ruler. Divine mother is called Kshetrapala Samarchita because she is worshiped by all kshetra palakas.

Kshetra means: Yagashala. The one who rules it is the ruler of the field. Divine mother is the goddess worshiped by him.

Let me explain with a simple analogy. Imagine there is a car and a driver for that car. Car is the kshetra and the driver is kshetragna. kshetragna is inside the kshetra and does the job of taking care of the kshetra. But there is an owner to both car and the driver. Similarly, Paramatma (Divine Mother) is the ultimate owner of both jivatma (kshetragna) and body (kshetra). The driver of the car must be aligned to the owner. Similarly, Kshetragna should be aligned to Divine mother, but due to illusion (Maya) common people lack this clarity.

క్షేత్రము అంటే శరీరము. పాలకుడు అంటే - శరీరాన్ని స్థావరంగా చేసుకొన్న జీవుడు. ఆత్మజ్ఞానం కలవారిచే అర్చించబడుతోంది కాబట్టి ఆ దేవి క్షేత్రపాల సమర్చితా అనబడుతుంది.

పూర్వకాలంలో దారుకాసురుడు అని ఒక రాక్షసుడు ఉండేవాడు. బ్రహ్మని గురించి తపస్సు చేసి అనేక వరాలు పొందాడు. అతని ఆగడాలు మితిమీరిపోయినాయి. వాణ్ణి సంహరించటం దేవతలెవరికీ సాధ్యం కాలేదు. ఆఖరుకి శివుడు ఆ రాక్షసుని మీద కాళిని ప్రయోగించాడు. కాళి భయంకరమైన ఉగ్రరూపంతో ఆ రాక్షసుణ్ణి సంహరించింది. రాక్షస సంహారానంతరముకూడా ఆమె కోపము తగ్గలేదు. ఆ కోపాగ్నికి లోకాలన్నీ కల్లోలమయి పోతున్నాయి అప్పుడు శివుడు పసిబాలుడై ఏడవటం మొదలుపెట్టాడు. అది చూసిన కాళి ఆ బాలునిదగ్గరకు తీసుకుని స్తన్యమిచ్చింది. అప్పుడు శివుడు ఆ స్తన్యంతో పాటుగా కోపాగ్నిని కూడా త్రాగేశాడు. ఆ బాలుడినే క్షేత్రపాలశివుడంటారు. సకల భూతాలకు అధిపతి శివుడు. అతనిచే అర్చించబడునది కనుక క్షేత్రపాలసమర్చితా అనబడుతుంది.

ప్రతిక్షేత్రంలోనూ క్షేత్రపాలకుడు ఒకడుంటాడు. అతనిచే అర్చించబడేది కాబట్టి ఆ దేవి క్షేత్రపాల సమర్చితా అనబడుతోంది.

క్షేత్రమంటే : యాగశాల. దానిని పాలించేవాడు క్షేత్రపాలకుడు. అతనిచే పూజించబడే దేవి.

ఒక చిన్న ఉదాహరణతో ఈ నామాన్ని చూద్దాం. ఒక కారు ఉందనుకోండి. దానికి ఒక డ్రైవర్ ఉంటాడు. అతను ఆ కారును జాగ్రత్తగా చూసుకుంటాడు. అవసరమైనప్పుడు నడుపుతూ ఉంటాడు. ఇక్కడ కారు క్షేత్రమైతే డ్రైవర్ క్షేత్రజ్ఞుడు. ఈ రెండింటికీ ఒక యజమాని ఉంటాడు. అదే లలితమ్మ. క్షేత్రము, క్షేత్రజ్ఞుడు కూడా ఆవిడవే. ఎలాఅయితే డ్రైవర్ యజమాని చెప్పిన విధంగా కారుని నడుపుతుంటాడో, అలాగే జీవుడు అమ్మ చెప్పిన విధంగా (వేదాలు) శరీరమును ఉపయోగించి కర్మలు చేయాలి. కానీ మాయాప్రభావం వలన మనం వేదవిరుద్ధమైన కర్మలు చేసి అనవసరంగా కష్టాలు పడుతుంటాము.

344.క్షయవృద్ధివినిర్ముక్తా

Change is a property of the body. Not the soul. The soul neither grows nor shrinks. It is Divine mother who causes these kinds of deformations. But she doesn't have those. That is why Geetacharya said the soul cannot be destroyed. No weapon can harm it.

The body grows or shrinks due to Karma. A wise man does not do karma. That is why he has no deformations. This is said in Karukashruti. In the Yajnavalkyasruti it is said that those who know paramatma and unite with him does not accrue sins and virtue by his/her actions.

Divine mother has no change or deformation. She is ever constant. She has no attributes. No form. No shape. No growth. It appears as if the soul possess these changes because the soul is attached with the body. In fact, the Ksetrajna (Atma) has nothing to do with these. Divine mother is in the form of such Atma. That's why she is called Kshayavriddhivinirmukta.

ఆత్మకు వృద్ధిక్షయాలు లేవు. అవన్నీ శరీరానివే. ఈ రకమైన భావవికారాలను కలిగించేది ఆ జగన్మాతయే. కాని ఆ వికారాలు ఆమెకు లేవు. అందుకే గీతాచార్యుడు ఆత్మనాశనము లేనిది. దీనిని శస్త్రాలు భేదించలేవు అన్నాడు.

వృద్ధిక్షయాలనేవి కర్మలవల్ల ఏర్పడతాయి. జ్ఞాని అయినవాడు కర్మలు చెయ్యడు. అందుచేతనే అతడికి వృక్షయాలుండవు. కారుకశ్రుతిలో ఈ విషయం చెప్పబడింది.

యాజ్ఞవల్క్యశ్రుతిలో జ్ఞాని సత్కర్మలచే వృద్ధిని, దుష్కర్మలచే క్షయాన్ని పొందడు అని చెప్పబడింది.

ఆ జగన్మాత ఏ రకమైన వికారాలు లేనిది. నిర్వికారమైనది. ఆ దేవికి గుణాలు లేవు. రూపం లేదు. ఆకారం లేదు. వృద్ధిక్షయాలు లేవు. ఈ వికారాలన్నీ ఆత్మకు ఉన్నట్టు కనిపిస్తాయి. ఇందుకు కారణం ఆత్మశరీరంతో కలిసి ఉండటమే. నిజానికి క్షేత్రజ్ఞుడైన ఆత్మకు వీటితో ఏ సంబంధమూ లేదు. అటువంటి ఆత్మస్వరూపిణి మన అమ్మ. అందుచేతనే ఆమె క్షయవృద్ది వినిర్ముక్తా అనబడుతోంది.

343.Kshetrakshetragnapalini

Divine Mother is Kshetrakshetrajna Palini. She is the Lord of both Kshetra (Deha) and Kshetragna (Dehi).

Kshetragna means soul. Kshetra means body. In Vishnu Smriti, Vishnumurthy says, “Oh Goddess Earth! This body itself is called Kshetra. He who knows about this is Kshetrajna. I am the master of all of these."

In Bhagavad Gita Chapter 13 (Ksetraksetragna Vibhaga Yoga), Arjuna asks Lord Krishna like this:

Prakr̥tiṁ puruṣaṁ caiva kṣētraṁ kṣētrajña mēva ca |

ēta dvēditu micchāmi jñānaṁ jēyaṁ ca kēśava ||

Keshava! I want to know about Prakriti, Purusha, Kshetra, Kshetrajna, Jnana, Jeyam. Then Lord Krishna said:

Idaṁ śarīraṁ kauntēya! Kṣētra mi tyabhidhīyatē |

ēta dyō vētti taṁ prāhaḥ kṣētrajña iti tadvidaḥ ||

"O!Counteya(Arjuna)! This body is the Kshetra. He who knows this body (i,e the soul) is the Ksetragana.

Kṣētrajñaṁ cāpi māṁ vid'dhi sarvakṣētrēṣu bhārata! |

Kṣētra kṣētrajñayōrjanaṁ yattad jñānaṁ mataṁ mamaḥ ||

Arjuna! The knowledge of the kshetra and the kshetragna is quintessential for everyone. In the past, sages explained their knowledge on this topic in many ways. Vedas, Upanishads and Brahmasutras explain this in detail.

Mahābhūtā syahaṅkārō bud'dhi ravyakta mēva ca |

indriyāṇi daśaikaṁ ca pan̄cacēndriya gōcarāḥ ||

iccādvēṣa s'sukhaṁ duḥkhaṁ saṅghātaścētanā dhr̥tiḥ |

ētat kṣētraṁ samāsēna savikāra mudāhr̥tam ||

Panchabhutas, Ahamkara, Buddhi, Mulaprakriti Dasendriyas, Mind, Senses. Happiness, sorrow, desire, hatred, intelligence, courage and the aggregate of these vikaras together is called Kshetra" 

In Lingapurana

caturvinśatitattvāni kṣētraśabēna sūrayaḥ |

āhuḥ kṣētrajña śabēna bhōktāraṁ puruṣaṁ tathā ||

Scholars call the twenty-four tatwas a Kshetra. He who experiences them is said to be a Kshetrajna.

In the Vayu Purana

avyaktaṁ kṣētramuddiṣṭaṁ brahmākṣētrajña ucyatē

The unexpressed is Kshetra. Brahma is said to be Kshetragna.

In Brahmapurana, bodies are Kshetras, and one who knows them is Yogatma. Therefore, the soul is Kshetrajna i.e. The soul that is attached to the body is said to be Kshetragna.

In Manusmriti, one who performs actions with bodies or living beings is Kshetrajna. The doer is the Kshetragna. An antaratma (soul) called Jiva exists in all bodies. The joys and sorrows of the past lives are known because of this. This Kshetrajna pervades all living beings. Countless bodies are emerging from him. It is He who makes all beings active.

Hence, we say once again that Kshetra means the bodies of all living beings. Not just humans. The bodies of insects, animals and birds are also kshetras. The ruler of those kshetras is the Jivatma or Antaratma within them. That is Kshetragna. Paramatma is the Lord of both kshetra and kshetragna. In fact, Jivatma is not separate from Paramatma. But due to ignorance, it assumes it is different from it.

343. క్షేత్రక్షేత్రజ్ఞపాలినీ

జగన్మాతయే క్షేత్రక్షేత్రజ్ఞ పాలిని. దేహము, దేహి ఈ రెండింటినీ పాలించేది.

క్షేత్రజ్ఞుడు అంటే జీవుడు. క్షేత్రము అంటే శరీరము. విష్ణుస్మృతిలో “ఓ భూదేవీ ! ఈ శరీరమే క్షేత్రము అనబడుతోంది. దీన్నిగురించి తెలిసినవాడే క్షేత్రజ్ఞుడు. అన్ని శరీరములందు నేనే క్షేత్రజ్ఞుడుగా గుర్తించు” అని విష్ణుమూర్తి చెబుతాడు.

భగవద్గీతలో 13వ అధ్యాయం క్షేత్రక్షేత్రజ్ఞ విభాగ యోగంలో శ్రీ కృష్ణభగవానుణ్ణి అర్జునుడు అడుగుతాడు.

ప్రకృతిం పురుషం చైవ క్షేత్రం క్షేత్రజ్ఞ మేవ చ |
ఏత ద్వేదితు మిచ్ఛామి జ్ఞానం జేయం చ కేశవ ||

కేశవా ! ప్రకృతి, పురుషుడు, క్షేత్రము, క్షేత్రజ్ఞుడు, జ్ఞానము, జ్జీయము వీటన్నింటిని గురించి నాకు తెలుసుకోవాలని ఉంది. ఆ మాటవిన్న శ్రీకృష్ణ భగవానుడు చెబుతున్నాడు.

ఇదం శరీరం కౌంతేయ ! క్షేత్ర మి త్యభిధీయతే |
ఏత ద్యో వేత్తి తం ప్రాహః క్షేత్రజ్ఞ ఇతి తద్విదః ||

కౌంతేయా! ఈ శరీరమే క్షేత్రము. దీనిని తెలుసుకున్నవాడే క్షేత్రజ్ఞుడు. అని ఈ రెండు విషయాలు తెలిసినవాళ్ళు చెబుతున్నారు.

క్షేత్రజ్ఞం చాపి మాం విద్ధి సర్వక్షేత్రేషు భారత ! |
క్షేత్ర క్షేత్రజ్ఞయోర్జనం యత్తద్ జ్ఞానం మతం మమః ||

అర్జునా ! క్షేత్రానికి క్షేత్రజ్ఞుడికి సంబంధించిన జ్ఞానమే సరి అయినది. పూర్వకాలంలో మహర్షులు ఎన్నోరకాలుగా క్షేత్ర క్షేత్రజ్ఞతత్వాన్ని చాటిచెప్పారు. వేదాలు, ఉపనిషత్తులు, బ్రహ్మసూత్రాలు ఈ స్వరూపాన్ని నిరూపించాయి.

మహాభూతా స్యహంకారో బుద్ధి రవ్యక్త మేవ చ |
ఇంద్రియాణి దశైకం చ పంచచేంద్రియ గోచరాః ||
ఇచ్చాద్వేష స్సుఖం దుఃఖం సంఘాతశ్చేతనా ధృతిః |
ఏతత్ క్షేత్రం సమాసేన సవికార ముదాహృతమ్ ||

పంచభూతాలు, అహంకారము, బుద్ధి, మూలప్రకృతి దశేంద్రియాలు, మనస్సు, ఇంద్రియాల విషయాలు. సుఖం, దుఃఖం, కోరిక, ద్వేషం, తెలివి, ధైర్యం ఈ వికారాలతో పాటు వీటి సముదాయాన్ని కలిపి క్షేత్రం అంటారు. అని చెబుతాడు.

లింగపురాణంలో

చతుర్వింశతితత్త్వాని క్షేత్రశబేన సూరయః |
ఆహుః క్షేత్రజ్ఞ శబేన భోక్తారం పురుషం తథా ||

ఇరవై నాలుగు తత్వాలను పండితులు క్షేత్రము అంటున్నారు. వాటిని అనుభవించే వాడు క్షేత్రజ్ఞుడు అన్నారు.

వాయుపురాణంలో

అవ్యక్తం క్షేత్రముద్దిష్టం బ్రహ్మాక్షేత్రజ్ఞ ఉచ్యతే

అవ్యక్తము క్షేత్రము. బ్రహ్మ క్షేత్రజ్ఞుడు అని చెప్పబడింది.

బ్రహ్మపురాణంలో శరీరాలు క్షేత్రాలు, వాటిని ఎరిగినవాడే యోగాత్మ. అందువలన అతడే క్షేత్రజ్ఞుడు అనగా శరీరంతో
చేరిన జీవుడే క్షేత్రజ్ఞుడు అని చెప్పారు.

మనుస్మృతిలో ఎవరు ఆత్మల లేదా జీవులతో క్రియలను చేయిస్తాడో అతడే క్షేత్రజ్ఞుడు. క్రియలుచేసేవాడు భూతాత్మ. జీవుడు అనే పేరుగల అంతరాత్మ అన్ని దేహాలలోనూ ఉంటాడు. ఆ జీవుడివల్లనే గతజన్మలలోని సుఖదుఃఖాలు తెలుస్తున్నాయి. ఈ క్షేత్రజ్ఞుడు అన్ని ప్రాణులయందు అంటే ఉన్నతము, నీచము అయిన సర్వప్రాణులయందు వ్యాపించి ఉంటాడు. అతడి నుంచి లెక్కలేనన్ని దేహాలు ఆవిర్భవిస్తున్నాయి. అతడే అన్ని ప్రాణులను క్రియావంతులుగా చేస్తున్నాడు.

క్షేత్రము అంటే సర్వప్రాణుల శరీరములు అని ఇంకొకసారి చెబుతున్నాం. కేవలము మానవులే కాదు. క్రిమికీటకాలు, జంతువులు, పశుపక్ష్యాదుల శరీరాలు కూడా క్షేత్రాలే. ఆ క్షేత్రాలకు అధిపతి వాటిలోనే ఉన్న జీవాత్మ లేదా అంతరాత్మ. అదే క్షేత్రజ్ఞుడు. ఈ రెండింటినీ అంటే క్షేత్రము క్షేత్రజ్ఞులను పాలించేది ఆ పరమాత్మ. నిజానికి జీవాత్మ పరమాత్మ వేరు కాదు. కానీ అజ్ఞానం వలన జీవాత్మ పరమాత్మకు దూరమై శరీరమే తాను అనే భ్రమలో ఉంటున్నాడు. ఈ భ్రమ తొలగిపోయి మళ్ళీ జీవాత్మ పరమాత్మలో ఐక్యమవ్వడమే యోగం, ఆత్మసాక్షాత్కారం, మానవ శరీరం యొక్క అంతిమ లక్ష్యం.

342. Kshetreshi

క్షేత్రేశీ అంటే క్షేత్రాలను పాలించేదేవి. స్థూలశరీరాలను పాలించేదేవి. ప్రకృతిని పాలించే దేవి.

దేహానికి ఐదురకాల ధర్మాలున్నాయి. వాటిని పంచవర్గ ధర్మాలు అంటారు. అవి
1. మనోబుద్ధి చిత్త అహంకారాలు
2. ప్రాణ అపాన వ్యాన ఉదాన సమాన వాయువులు
3. సత్త్వ రజ స్తమోగుణాలు
4. పంచభూతాలు
5. పుణ్యపాపాలు

ఈ రకంగా పంచవర్గ ధర్మముగల దేహాత్మయందు ప్రతిఫలించే జీవసంజ్ఞగల ఆత్మచైతన్యమే క్షేత్రేసి అనబడుతుంది. అదే మన అమ్మ.

దేశంలో అనేక పుణ్యక్షేత్రాలున్నాయి. వాటిలో ఉండే దేవత క్షేత్రే శ్రీ - క్షేత్రానికి అధిపతి అంటారు. అవి అష్టాదశ శక్తిపీఠాలు, ద్వాదశ జ్యోతిర్లింగాలు శ్రీకూర్మము, శ్రీరంగము, పద్మనాభము, సింహాచలము, అంతర్వేది, రామతీర్ధము, ఉప్మాక, తిరుపతి, మంగళగిరి, అహోబిలం, భద్రాచలం, విష్ణుకంచి, ద్వారక, అయోధ్య మొదలైనవి.

ఈ క్షేత్రాలలో ఉన్న దేవతలు అశేషభక్త సమూహాలతో పూజింపబడుతున్నారు. ఆ దేవతా మూర్తులే క్షేత్రేశీ అనబడుతున్నారు.

Kshetreshi means the goddess who rules the Kshetras. Ruler of gross bodies. Goddess who rules nature. The body has five types of dharmas. They are called panchavarga dharmas. They are 1. Mind, Intellect, Ego and Chit 2. Faculties of intake, output, balance and circulation 3. Sattva, Rajas and Tamo gunas 4. The five elements 5. Punya and sins In this way, Kshetresi is the life-signal. The self-consciousness that is reflected in the body. That is our Divine mother.

There are many shrines in the country. The deity in them is Kshetreshi - The lord of the kshetra. They are 18 Shaktipeethas, 12 Jyotirlingas Srikurma, Srirangam, Padmanabha, Simhachalam, Antarvedi, Ramatirdha, Upmaka, Tirupati, Mangalagiri, Ahobilam, Bhadrachalam, Vishnukanchi, Dwarka, Ayodhya etc. The deities present in these kshetras are worshiped by the huge crowds of devotees. Those deities are called Kshetreshi.

341. Kshetraswarupa

Kshetra is the place where the seed germinates. The earth is the kshetra for a paddy seed. Similarly the body and sacred temples are kshetra for the seeds of knowledge. That is why shrines like Kashi, Rameswaram, Prayag, etc., are called kshetras. The bodies of all living beings also kshetras.

The deities in the shrines are a combination of all integral philosophies. It is the collective form of all living beings in the world. The same as the Virat form.  

All perceivable nature is a kshetra for the seed of knowledge. It is an aspect of the Supreme Lord. That is why it is called kshetra swaroopa.

బీజం అంకురించే ప్రదేశమే క్షేత్రం. వడ్ల గింజకు భూమి క్షేత్రం అయితే జ్ఞాన బీజానికి దేహము దేవాలయాలు క్షేత్రాలు. అందుకే కాశీ, రామేశ్వరం, ప్రయాగ మొదలైన పుణ్యతీర్ధాలు అన్నీ క్షేత్రాలనబడతాయి. అన్ని జీవుల శరీరాలు క్షేత్రాలే.

పుణ్యక్షేత్రాలలో ఉండే దేవతామూర్తుల మూలవిరాట్లు సమగ్ర తత్త్వాల సమ్మేళనాలు. జగత్తులోని సర్వజీవులయొక్క సమిష్టి రూపము. అదే విరాడ్రూపము. అదే క్షేత్రస్వరూపం. 

నామరూపాత్మకమైన ప్రక్రుతి అంతా క్షేత్ర స్వరూపమే. ఈ ప్రకృతికూడా పరమేశ్వరుని అంశమే. అందుచేతనే క్షేత్రస్వరూపా అనబడుతుంది.

337-340.Vidhatri..vilasini

337.Vidhatri - Vidhata is the one who gives results according to the actions of all the beings. Vidhata is the one who wears the worlds in the forms of Ananta, Adi Kurma, etc. The acts of creation  and destruction are all subjects of Divine Mother. It is she who sustains all the worlds. Dhatri means the one who wears. Divine mother is called dhatri because she wears the whole universe with ashtadiggajas and kulaparvataas.

Ashtadiggajas - 1.Airavata, 2.Pundarikam, 3.Vamanam, 4.Kumudam, 5.Anjanam, 6.Pushpadanta, 7.Sarvabhouma, 8.Suprathikam. 

Kula parvatas - 1.Mahendragiri, 2.Malayagiri, 3.Sahyagiri, 4.Himavadgiri, 5.Gandhamadhanagiri, 6.Vindhyagiri, 7.Pariyatragiri 

mahendro malayaa ssahya sshuktimaan gandhamaadanaH

vindhya sca pariyatra saptaite kulaparvataaH 

338. Vedajanani - The one who created the Vedas. All the letters come from the energy of kundalini. That's why she's called Mother of Vedas. 

339. Vishnumaya- Vishnu is the one who cannot be divided by the time or space. Vishnu Sahasranama starts as Vishwam Vishnuh. That is to say, Vishnu is the one that is spread all over the universe and has filled himself in it. But not everything looks the same to our eyes. When everything is filled with the samething, shouldn't everything look the same to us? So why do we see various different things around us? The reason for this is Vishnu Maya. We are deluded due to this.

340. Vilasini- Viksheapana shakti means one that can make things fly. The Sushumna nadi has the form of depositive energy that covers the Brahma randhra. This is called Vilasini. It covers the knowledge that the practitioners and yogis seek.

337.విధాత్రీ - అనంతమైన జీవులయొక్క కర్మలను బట్టి ఫలితము నిచ్చేవాడు విధాత. అనంతుడు, ఆది కూర్మము మొదలైన రూపములలో జగత్తులను ధరించువాడు విధాత. అమ్మే సృష్టి స్థితి లయ కారకురాలు. ఆవిడే అన్ని జగములను పోషించునది. ధాత్రి అంటే ధరించునది. అష్టదిగ్గజములు, కులపర్వతములతో ఈ భూమిని ధరిస్తున్నది కాబట్టి ధాత్రి అనబడుతున్నది.

అష్టదిగ్గజములు - 1.ఐరావతము, 2.పుండరీకము, 3.వామనము, 4.కుముదము, 5.అంజనము, 6.పుష్పదంతము, 7.సార్వభౌమము, 8.సుప్రతీకము. 

కులపర్వతములు - 1.మహేంద్రగిరి, 2.మలయగిరి, 3.సహ్యాగిరి, 4.హిమవద్గిరి, 5.గంధమాధానగిరి, 6.వింధ్యగిరి, 7.పరియాత్రగిరి 

మహేంద్రో మలయా స్సహ్య శ్శుక్తిమాన్ గంధమాదనః |

వింధ్య శ్చ పారియాత్ర సప్తైతే కులపర్వతాః ||

338. వెదజననీ - వేదములను పుట్టించినది లేక సృష్టించినది. కుండలినీ శక్తినుంచే అక్షారాలన్నీ వచ్చాయి. అందుకే ఆమె వెదజననీ

339. విష్ణుమాయా - దేశకాలమానములచే విభజించటానికి వీలుకాని వాడు విష్ణువు. విష్ణు సహస్రనామం విశ్వం విష్ణుహ్ అంటూ మొదలవుతుంది. అంటే అంతటా వ్యాపించి నిండి నిభిడీకృతమైనది విష్ణువు. కానీ మన కంటికి అంతా ఒకేలా కనిపించదు. అంతటా ఉన్నది ఒకటే అయినప్పుడు మనకు కూడా అంతా ఒకేలా కనిపించాలికదా? మరి ఎందుకు మనకు ఆలా కాకుండా వివిధ రకములుగా కనిపిస్తుంది? దానికి కారణం విష్ణు మాయ. ఆ మాయ వలెనే మనము భ్రమకు లోనవుతుంటాము.

340. విలాసినీ - విక్షేమపణశక్తి అంటే ఎగరవేయు శక్తి కలది. శుషుమ్నా మార్గంలో బ్రహ్మరంధ్రాన్ని కప్పి ఉంచే నిక్షేపణశక్తి రూపము కలది. దీనినే విలాసినీ అంటారు. ఉపాసకులు, యోగులు తెలుసుకోదగిన మార్గాన్ని కప్పి ఉంచుతుంది. 

335. Vedavedhya

జ్ఞాన ఘన స్వరూపమే వేదం. లోకంలోని సమస్త విషయాలూ అంటే ప్రాణికోటికి తెలిసినవి తెలియని అన్నీ వేదంలో ఉన్నాయి. అన్ని విషయాలను తెలిపేదాన్నే వేదం అంటారు. ప్రపంచంలోని అన్ని రకాల విజ్ఞానాన్ని బోధించేది వేదం. అటువంటి వేదరూపంలో ఉండేది మన అమ్మ.

 పరమాత్మ గురించి తెలుసుకోవాలంటే ఉన్న మార్గం ఒక్కటే అదే వేద మార్గం. శ్రీచక్రము యొక్క నాలుగు ద్వారాలు నాలుగు వేద రూపాలు.

శ్రీచక్రస్య చత్వారి ద్వారాణి చతుర్వేద రూపాణి

ద్వారాప్రవేశేనైవ భవతి పరదేవతా సాక్షాత్కారహ్

చింతామణి గృహానికి నాలుగు వేదాలు నాలుగు ద్వారాలు పూర్వ ద్వారం ఋగ్వేదం దక్షిణ ద్వారం యజుర్వేదం పశ్చిమ ద్వారం అధర్వణ వేదం ఉత్తర ద్వారము సామవేదం ద్వారాలలో గనుక ప్రవేశించి నట్లైతే పరమాత్మ సాక్షాత్కారం జరుగుతుంది

Vedas are the condensed form of all the knowledge. All the things in the world i.e. everything that is known and unknown is in the Vedas. That which tells all things is called Veda. Veda teaches all kinds of knowledge in the world. Divine mother is in such a form.

Vedic way is the only way to know the Supreme. The four gates of the Sri Chakra are the four Vedic forms.

Śrīcakrasya catvāri dvārāṇi caturvēda rūpāṇi

dvārāpravēśēnaiva bhavati paradēvatā sākṣātkārah

Chintamani gruha(Divine mother's abode) has four vedas four gates. East gate is Rigveda, South gate is Yajurveda, West gate is Atharvana Veda and North gate is Samaveda. As one enters through the gates one gets the realization of the divine.