12.Nijaruna prabhapura majjadbrahmanda mandala

Brahmanda:

In vedas, the universe is described as an infinite set of egg-shaped sub universes. The word 'anda' in brahmanda is to indicate that the sub universes are elliptical in shape. It may also indicate that the laws of creation in each of these sub universes are specific to that sub universe. Brahma - The creator god represents the laws of creation in each of the sub universe. That is why vedas describe the universe (anantha viswam) as a conglomeration of infinite brahmandas with each brahmanda headed by a brahma. This has been authenticated by modern science as well. When Mr. Albert Einstein did a conjunction of space and time, the output is an elliptic function.  

In the Bhaagavath purana, Lord Krishna, in order to teach brahma of our brahmanda (where we all are living) a lesson, summons all the brahmas in the universe. Then He explains to our chatur mukha (four headed) brahma like this, "The whole universe is My creation. I appointed you as head of this brahmanda to follow my command and be part of my process of creation. Like you there are infinite brahmas in this universe. All of them are appointed by me and are following my order. I summoned all of them here to help you understand your position and responsibility". Chatur mukha Brahma looks around and sees that all the brahmas are bowing to Lord Krishna. Then he realizes that Krishna (who is looking like a cowherd to naked eye) is an incarnation of Lord Vishnu. As a mark of respect, chatur mukha brahma (one of God's of creation) washes feet of little krishna (a cowherd) and seeks His blessings. Sri Annamacharya's melody "brahma kadigina padamu (The foot that is worshipped by the creator God)" reminds us about this story.

This name also describes the nebula of the outer space. The color of the nebula is a mixed shade of red and white. It is in the color of the first sunrays we see in the morning. It looks like all the brahmandas are drowned in this self-luminous radiance of Divine mother.

బ్రహ్మాండం:

బ్రహ్మాండం అంటే అండాకారంలో ఉన్న ఒక ఉపవిశ్వం. వేదాలలో, విశ్వం అండాకారంలో ఉన్న ఉప విశ్వాల యొక్క అనంతమైన సమూహంగా వర్ణించబడింది. బ్రహ్మండంలో 'అండా' అనే పదం ఉప విశ్వాలు దీర్ఘవృత్తాకారంలో ఉన్నాయని సూచిస్తుంది. ఒక్కొక్క ఉప విశ్వంలో(బ్రహ్మాండంలో) సృష్టి నియమాలు ఒక్కొక్క విధంగా  ఉండవచ్చు. ఒక్కొక్క ఉప విశ్వానికీ ఒక్కొక్క బ్రహ్మ ఉంటాడు. అతను భగవంతుని ఆజ్ఞానుసారం సృష్టి చేస్తూ ఉంటాడు. ఒక్కొక్క అండానికి ఒక్కో బ్రహ్మ కనుక దానిని బ్రహ్మాండ అన్నారు.అందుకే వేదాలలో ఈ అనంతవిశ్వం అఖిలాండకోటి బ్రహ్మండాల సమ్మేళనంగా అభివర్ణించబడింది. ఈ విషయం ఆధునిక శాస్త్ర ప్రయోగాల ద్వారా ధృవీకరించబడింది. శ్రీ ఆల్బర్ట్ ఐన్స్టైయిన్ గారు కాలమును గణితంలో ఒక ఎక్వేషన్ గా వర్ణించే ప్రయోగం చేశారు. అప్పుడు ఆయనకు దీర్ఘవృత్త ఆకారాన్ని సూచించే ఎక్వేషన్ వచ్చింది. దీనినే కజంక్షన్ అఫ్ స్పేస్ అండ్ టైం అని పేర్కొన్నారు. 

భాగవత పురాణంలో, శ్రీకృష్ణుడు, మన బ్రహ్మండం యొక్క (మనమందరం నివసిస్తున్న) బ్రహ్మ గర్వం అణచడానికి, విశ్వంలోని బ్రహ్మలందరినీ పిలిచి మన చతుర్ ముఖ బ్రహ్మతో ఇలా అన్నాడు, "ఈ విశ్వం మొత్తం నా సృష్టి. నా ఆజ్ఞను అనుసరించడానికి మరియు నా సృష్టికార్యంలో భాగం కావడానికి నేను నిన్ను ఈ బ్రహ్మండానికి సృష్టికర్తగా నియమించాను. ఈ విశ్వంలో నీవంటి బ్రహ్మలు అనంతకోటి ఉన్నారు. వారందరు నా చేత నియమించబడ్డారు మరియు సృష్టి క్రియలో నా ఆజ్ఞను అనుసరిస్తున్నారు. నీ స్థానం మరియు బాధ్యతను అర్థం చేసుకోవడంలో సహాయపడటానికి నేను వారందరినీ ఇక్కడకు పిలిచాను చూడు ". చతుర్ ముఖ బ్రహ్మ చుట్టూ చూసి బ్రహ్మలందరూ శ్రీకృష్ణుడికి నమస్కరిస్తున్నట్లు గమనిస్తాడు. అప్పుడు కృష్ణుడు (గోపాల బాలుడు) విష్ణువు యొక్క అవతారం అని తెలుసుకుంటాడు. అంజలి ఘటించి, చతుర్ ముఖ బ్రహ్మ బాలగోపాలకృష్ణుడి పాదాలను కడుగుతాడు మరియు అతని ఆశీర్వాదం తీసుకుంటాడు. శ్రీ అన్నామాచార్య యొక్క కీర్తన "బ్రహ్మ కడిగిన పాదము" ఈ కథను మనకు గుర్తుచేస్తోంది.

ఈ నామం అనంతవిశ్వంలో కనిపించే నిహారికను కూడా వివరిస్తుంది. నిహారిక యొక్క రంగు ఎరుపు తెలుపు కలిసిన పాటల వర్ణంలో ఉంటుంది. సంధ్యాకాలంలో భూమిని చేరుకునే మొట్టమొదటి సూర్యకిరణాల రంగులో ఉంటుంది. అన్ని బ్రహ్మండాలు అమ్మ యొక్క సహజంగా ఉత్పన్నమవుతున్నయట్టి ఈ పాటల వర్ణంలో మునిగిపోయినట్లు కనిపిస్తున్నాయి అని ఈ నామానికి అర్ధం. 

05.Devakarya samudyuta

Devata comes from the root 'div'. Div meaning light. Devata means one that shows the light. Devata or deva ganas are elements of our body that help and promote towards our path to liberation.

Naaram rakshoti iti rakshasah. Means one who protects life is rakshasa. Rakshasa ganas are those elements of our body that fight to rescue our life when in danger.

So both Deva ganas and rakshasa ganas have a purpose to serve and both are with in us. They don't have a physical body. But they have a meta physical body (sukshma sharira). 

Devatas generate positive feelings like enthusiasm, spirit of Adventure, courage, wisdom, power and valor. Where as rakshasas generate negative feelings like fear, anger, insecurity, laxity, lazyness etc. These elements draw energy from will power based on the need of the hour and circumstances. For example, if you see a lion in front of you, you get brute power to run away from it. It is because of the fear and insecurity. You will not be able to run like that under normal circumstances. This happens because of the help from Rakshasas. Similarly, it takes a lot courage to speak truth(especially) when it leads to some immediate loss. But humans are able to do it due to help from Devatas.

Both these ganas have a tendency to suppress and dominate each other. So when rakshasas draw energy from will power, they not only fight for rescue but also suppress devaganas. They will fill the whole world around you with negativity. Similarly when devatas draw energy from will power, they will brutally suppress rakshasas and fill positivity in your life. 

A crucial matter comes into play here. There will be less harm if Deva ganas stay dominant for a long time. Because they fill positivity and lead us to the path of liberation. But if rakshasas stay dominant for a long time, they will fill negativity. Life becomes hell. They are required for protection. But as soon as we are out of danger, they should fade away and let the devatas take over. But this does not happen always. Especially when rakshasas like bhandasura take charge. He will weaken all the Deva ganas immediately after taking charge and suppress them brutally. He will not let them take over again.

To rescue devatas from bhandasura, you have to pray Mother Lalitha for help. Bhandasura is no match for her mighty strength. She is 1.Srimata. 2. Srimaharajni. 3.Srimath simhaneswari. When you pray for her to kill bhandasura, she emerges from chidagni and helps you in path to liberation (Deva karya samudyuta) by killing bhandasura.

04.ChidagniKunda Sambutha

Chit is a part of our brain that seeks pleasure. It causes chaitanya. It is self-motivated and always at work. First it records our experiences as likes or dislikes. Then it encourages us towards likes and discourages us from dislikes. It has a unique nature. Though it likes few things, it can't stay with anything for a long time. It gets bored. And then it pushes us to something else. So it makes us move between several things. Have you ever wondered why a man can't be happy doing the something the whole day? Chit is the reason for it. But when chit experiences the bliss of Atman, it doesn't get bored. That is why it is called satchitananda - The real happiness and is always new for the chit. Because the bliss of Atman is always new, chit sticks to it forever.

Who is Bhandasura?

Bhandasura is a demon who lacks chaitanya. He is inactive and lacks any kind of motivation. If at all he acts, it will be to cause harm (either to self or to others). He never thinks of self-realization (moksha). He doesn't follow dharma. He is always in an illusion that what he thinks and does is right and never tries to check himself against what vedic gurus or scholars say. He thinks he is above all and hence others are under privileged. Finally, he spends all his time running after materialistic(carnal) pleasures. There is no difference between Bhandasura and a beast!

Lalitha devi's birth

When devatas prayed for rescue, Lalitha devi emerges from chit agni to kill bhandasura. Let us now ponder about this. Who really is bhandasura? Where actually is Chit? Can we ignite that fire and see that the great mother Lalitha is actually inside us?

Chit

For better understanding, let me give an illustration of the chit of a normal person

Likes	Neutral zone		Dislikes
self	Dharma: It is in the neutral zone. It will be avoided if it is associated with any of the dislikes. If is associated with likes, it will be followed. Due to our association with likes and dislikes, we think we are enjoying. But every time we ignore dharma, we set up ourselves for suffering.		Boss
wife/husband			curd
children			wake up early
Parents			charity
friends			neighbors
Potato			in laws
Chicken			..endless
deep fried items
Gold ornaments
mobile phone
TV
Car
...endless

The devaganas inside us try to spark the chit. Then comes the chaitanya (conscious). That gives the power of discretion of truth and illusion. The collision between Dharma and Adharma begins. Lalitha devi kills bhandasura. Chit after Lalita Devi kills bhandasura. 

Likes	Neutral zone		Dislikes
Dharma	self	Boss	Adharma
	wife/husband	curd
	children	wake up early
	Parents	charity
	friends	neighbors
	Potato	in laws
	Chicken	mobile phone
	deep fried items	TV
	Gold ornaments	Car
	These will be used for following Dharma. As you like Dharma, you are happy to follow it. As you follow dharma, you will reap the benefits of it (karma phala)

Chidagnikunda represents kulakunda. Divine mother rises from there in the form of Kundalini (110th name). Hence she is called Chidagnikunda sambhoota.

10.Manorupekshu Kodanda

Mano Rupekshu Kodanda is 10th name of the 1000 names of Lalitha Devi. When read along with the 11th name pancha thanmathra sayaka, this name reveals one of the most effective secrets of self-improvement

Here, our Mind is described as a bow made of sugar cane. Like sugar cane our mind is also very sweet. It is very soft at the core but looks very hard from the outside. Like the sweet juice that comes out of sugarcane, mind also gives good feelings that make our lives sweet and happy.

Lalitha Devi's sugar cane is bent like a bow. A bow made of sweet sugar cane that is ready to strike with arrows called pancha thanmathras. The secret being revealed here is the relation between Mind and the sense organs. The bow aims at the target. The arrow follows the aim and hits the target. So the bow decides where the arrow should go. Similarly, the mind decides what the eyes should see, ears should listen, skin should touch, tongue should taste and nose should smell. It is the master of the senses. All the five sense organs follow the instructions from the mind.

Self-improvement: Under the influence of thanmatras, the senses keep drifting towards the objects they like. Like eyes would ask for a TV or a mobile phone. Skin would ask for a pleasant and cozy ambiance (AC). But when mind is steadfast and focused on a task, they would ignore the thanmatras and follow the mind. For eg: when a baby cries for milk, the sweet feeling of motherhood spurts out in the mother's mind. Feeling motherhood, she will focus on feeding her baby. There will be no regard to any thanmatras while she is focused on this task. She will not think about missing the TV serial. She will not care if the AC is running or not. She just enjoys the motherhood.

The secret of not getting distracted unnecessarily is in training the mind to focus on the task. The secret of training the mind to focus on the task is to generate the right emotion (like motherhood in the above example) that puts the mind on the right path. Motherhood, fatherhood, brotherhood, sisterhood, friendship, compassion, curiosity, diligence, determination, team spirit, love are all sweet feelings that come from mind. When at work, feel the responsibility. When at home, feel the love of your family members. Have dedication while studying. Have the right feeling and you are automatically set for success. Moreover, you will be enjoying the sweet feelings and don't feel like enduring somthing. Such a sweet and easy way to make life happier!!!

మనో రూపేక్షు కోదండ అమ్మ 10వ నామము. 11వ నామమైన పంచతన్మాత్ర సాయకా తో కలిపి చదివితే మన అభివృద్ధికి కావలిసిన ఓకే గొప్ప రహస్యం అర్ధమవుతుంది. 

మన మనస్సు తీయని చెరుకు వంటిది. చెరుకు వలే ఇది ఏంతో మధురమైనది. లోపల తీయగా ఉంటుంది కానీ బయటకు మాత్రం చాలా గరుగ్గా కనిపిస్తుంది. తీయని చేరుకురసం వలే మనస్సు కూడా ఎన్నో మధురమైన భావాలను కలిగింస్తుంది. 

అమ్మ ధనుస్సు  చెరుకుతో చేయబడిందిట. బాణాలేమో పంచతన్మాత్రలుట. దాని అర్ధం ఇలా వివరించవచ్చు. ఇక్కడ మనస్సుకు ఇంద్రియాలకు మధ్య సంబంధం వివరించబడింది. విలువిద్యలో లక్ష్యం ధనుస్సుచే నిర్ణయించబడుతుంది. బాణం ధనుస్సు నిర్ణయించిన లక్ష్యానికి వెళ్లి తగులుతుంది. అంటే బాణం ఎక్కడికి వెళ్లాలో నిర్ణయించేది ధనుస్సు అన్నమాట. అలాగే కన్ను దేన్ని చూడాలో, స్పర్శ దేనిని తాకాలో, నాలుక దేని రుచి చూడాలో మనస్సుచే నిర్ణయింపబడతాయి. మనస్సు ఎంచెప్తే ఇంద్రియాలు అది చేస్తాయి. 

తన్మాత్రల ప్రభావం వలన ఇంద్రియాలు విషయ సుఖాలపై మొగ్గు చూపుతుంటాయి. నిర్ణయం వాటికి వదిలేస్తే కన్ను టీవి చూస్తానంటుంది. చర్మం ఏసీ కావాలంటుంది. నాలుక మంచి రుచికరమైన పదార్ధం తింటానంటుంది. కానీ మనస్సు ఏదైనా ఆజ్ఞవేస్తే అవి తన్మాత్రలను వదిలేసి మనస్సు చెప్పిన పనిలో నిమగ్నమయిపోతాయి. 

ఉదాహరణకి - ఒక బాలెంతరాలు తనకు నచ్చిన టీవీ సీరియల్ చూస్తోందనుకోండి. ఆమె కళ్ళు ఏంతో  సంతోషిస్తుంటాయి. ఇంతలో తన బిడ్డ పాలకోసం ఏడ్చిందనుకోండి. ఆ ఏడుపు వినగానే ఆమె మనసులో మాతృత్వం పొంగి పొర్లుతుంది. అది వెంటనే ఇంద్రియాలకి 'బిడ్డకు పాలు ఇవ్వడానికి కావలిసిన పనులు చేయండి అని ఆదేశిస్తుంది. వెంటనే ఇంద్రియాలన్నీ ఆ కార్యంలో నిమగ్నమయిపోతాయి. కళ్ళు టీవీ వదిలేసి బిడ్డ ఎక్కడుందో వెతుకుతాయి. చెవులు ఏడుపు విని కళ్ళకు దారి కనుగొనడానికి సహాయపడతాయి. చర్మం ఫ్యాన్ ఉందా ఏసీ ఉందా అన్న ప్రశ్న వదిలేస్తుంది. బిడ్డను అక్కున చేర్చుకుని ఆ బాలెంతరాలు దానికి పాలు ఇస్తుంది. పాలిస్తూ మాతృత్వపు మమకారంతో మునిగిపోతుంది. మాతృత్వం ఒకటే కాదు. భ్రాతృత్వం, పితృత్వం, స్నేహం, దయ, కుతూహలం, పట్టుదల, శ్రద్ధ, సంఘీభావం ఇలా ఎన్నో మధురమైన భావనలు మనసులో ఉంటాయి. సందర్భానుసారం అవి బయటకు వస్తుంటాయి. ఇష్టంతో పని చేస్తే కష్టం అనిపించదు. పైగా గొప్ప సంతృప్తిని ఇస్తుంది. మరి ఆ ఇష్టం కలగాలంటే చేరుకువిల్లు వంటి మనస్సు ఉండాలి. 

మన దృష్టి భ్రమించడానికి కారణం తన్మాత్రలే. అయితే మనస్సులో సరైన భావం బలంగా ఉంటె అవి మనల్ని ఏమి చేయలేవు. శ్రద్ధ కలిగిన విద్యార్థి ఎదో పిచ్చి పాట వినిపించగానే తన దృష్టిని చదువునుంచి పక్కకు మళ్ళించడు. తన మనస్సులో ఉన్న శ్రద్ధ అనే భావన తన చెవిని ఆ శబ్దం నుండి విడదీసి దృష్టిని చదువుపై కేంద్రీకరించేలా చేస్తుంది. అంటే సందర్భానుసారం మన మనస్సులో అవసరమైన మంచి భావాలు కలిగితే చాలు. మనం  ఏంతో అభ్యున్నతిని పొందుతాము. పైగా ఈ భావాలు కఠినమైనవి కావు. చేరుకులాగ ఎంతో మధురమైన అనుభూతులు. మనకు నచ్చిన  ఏంతో మధురమయిన భావనలను అనుభవిస్తూ మనం అభ్యున్నతి చెందవచ్చు. అదే 10, 11వ నామాల తాత్పర్యం. 

11. Panchathanmathra sayaka

Pancha thanmathra sayaka is 11th name of the 1000 names of Lalitha Devi. This explains a very important concept behind self-improvement. 

Mother created the universe with 5 elements i,e, 1.Space(sky), 2.Air, 3.Fire, 4.Water and 5.Earth. When life originated, she implanted 5 senses into it. These are sense of 1.Sight, 2.Touch, 3.Hearing, 4.Smell and 5.Taste. The word thanmathra explains the subtle relation between the senses and the elements. 

Five Thanmatras:

1. Space or sky is related to sense of hearing - Influences ears
2. Fire or light is related to sense of sight - Influences eyes
3. Air is related to sense of touch - Influences skin
4. Water is related to sense of taste - Influences tongue
5. Earth is related to sense of smell - Influences nose

When the senses are fueled by desire, these thanmatras make us happy or unhappy through the senses they are linked with. 

Thanmatras:

1. Eyes don't enjoy absolute darkness or dazzling brightness. When are subjected to these, they emit discomfort. They would enjoy enticing moonlight or a good indoor lighting or orange sunlight in the morning or evening.
2. Sound requires space to transmit. Ears enjoy certain types of sounds and doesn't like loud and jarring sounds (like a big thunder).
3. When it is extremely hot, the skin emits discomfort. When gentle breeze touches, it feels like heaven
4. The smell of earth when it rains is very pleasant to nose.
5. When you feel thirsty, the tongue emits discomfort. It feels good when you quench the thirst with water.

There are many more subtle forms of thanmatras that influence us in daily life. Like unable to accept healthy food due dislike of taste. Not being able to concentrate of work due to distracting music. Addiction to watch TV or mobile phones (light) etc

By praying to Mother Lalitha, she can give the mental strength required to win over these thanmatras and there by defeat all the vices and addictions round these sensory pleasures.

అమ్మ ఈ సృష్టిని పంచభూతాలతో సృష్టిచింది. అవి గాలి, నీరు, నిప్పు, భూమి, ఆకాశం. జీవులలో పంచేంద్రియాలను పెట్టింది. అవి శబ్ద, స్పర్శ, రస, రూప, గంధములు. 

1. చెవికి (శబ్దానికి) ఆకాశం తన్మాత్ర - శబ్దం ఆకాశంలో పయనిస్తూ చెవిని చేరుతుంది. ఇంపైన, సొంపైన మధురమైన శబ్దాలను వినడం దీనికి ఇష్టం.  
2. కంటికి (రూప) కాంతి (నిప్పు) తన్మాత్ర - కంటికి కాంతి ఇష్టం. చక్కటి రంగు రంగుల కాంతులు చూడడం దీనికి ఇష్టం. 
3. ముక్కుకి (గంధము) భూమి తన్మాత్ర - చక్కటి వాసన ముక్కుకి ఇష్టం. 
4. చర్మానికి (స్పర్శ) గాలితో తన్మాత్ర - గోరు వెచ్చటి నీరు, చల్లటి గాలి దీనికి ఇష్టం. 
5. నాలుకకు (రస) నీటితో తన్మాత్ర - మధుర పానీయాలంటే దీనికి ఇష్టం. 

ఎప్పుడైతే ఇంద్రియాలు కామ వాంఛలతో ప్రేరేపింపబడతాయో అప్పడు అవి విచక్షణ కోల్పోయి, తన్మాత్రల వెంట పడతాయి. అమ్మను ప్రార్ధిస్తే ఆవిడ మనకు ఇంద్రియాలను సన్మార్గంలో పెట్టె మనో బలాన్ని ఇస్తుంది. 

How to subscribe

I had created a whatsapp group to spread the divine knowledge. If you wish to receive names from Lalitha sahasranamam and description daily, join 1000namesoflalitha whatsapp group by clicking this link - https://chat.whatsapp.com/LejBPDpzQLXDiKsZGw6V8W

Alternatively, you can follow the below steps to join

1. Add +91 9581498868 mobile number to your contacts.
2. Share your contact to this number.

I will add you to the group.

Dhyana Shlokas

Dhyana means meditation.
A Dhyana sloka explains the form on which one has to fix his/her mind during dhyanam(meditation)

Shloka1
Sindhuraruna vigraham trinayanam manikya mouli spurath 
Thara Nayaga sekaram smitha mukhi mapina vakshoruham,
Panibhayam alipoorna ratna chashakam rakthothpalam vibhrathim,
Soumyam ratna gatastha raktha charanam, dhyayeth paramambikam.

Meaning
Meditate on that Ambika,
Who has a body of the colour of saffron,
Who has the three graceful eyes,
Who has a jeweled crown,
Adorned by the moon,
Who always has a captivating smile,
Who has high and firm breasts,
Who has wine filled cup made of precious stones,
And reddish flowers in her hands,
Who forever is the ocean of peace,
And who keeps her red holy feet,
On a jeweled platform.

Shloka2
Arunam Karuna thrangitakshim dhrutha –pasangusa-pushpabana-chapam,
Animadhibhi-ravrutham mayukai –raha mityeva vibhavaye Bhavanim. 

Meaning
I imagine of my goddess Bhavani,
Who has a colour of the rising sun.
Who has eyes which are waves of mercy,
Who has bow made of sweet cane,
Arrows made of soft flowers,
And pasanugusa in her hands,
And who is surrounded,
By her devotees with powers great,
As personification of the concept of “aham”

Shloka3
Dyayeth padmasanastham vikasitha vadanam padma pathrayathakshim,
Hemabham peethavasthram karakalitha-lasadhema padmam varangim,
Sarvalangara yuktham sathatham abhayadam bhaktha namram bhavanim. 
Srividyam santhamuthim sakala suranutham sarva sampat pradhatrim.

Meaning
Meditate I do,
On her who sits on a lotus,
On her who has a smiling face,
On her who has long eyes like the lotus leaf,
On her who glitters like gold,
On her who wears red cloths,
On her who has a golden lotus in her hand,
On her who grants all desires,
On her who is dressed with perfection,
On her who gives protection,
On her who has soft heart to her devotees,
On her who is Sri vidya,
On her who is forever peaceful,
On her who is worshipped by gods,
And on her who gives all wealth.

Shloka4
Sakumkumalepana –malikachumbi-Kasthurikam,
Samanda hasithekshanam sashra chapa pasangusam,
Asesha jana mohinim –maruna malya bhoosham bara,
Japa-kusuma-basuram japa vidhou smarathembikam.

Meaning
Meditate on her,
Who applies saffron on her body,
Who applies musk attracted by bees on her,
Who has a beautiful smile,
Who has with her bows, arrows and Pasangusa,
Who attracts all the souls,
Who wears red garland,
Who wears ornaments great,
And who is of the colour of the red hibiscus,

Story behind Lalitha Sahasranama

Parama shiva is one of the Trimurthys. He is the lord of destruction. He married Sathi, daughter of Daksha. Daksha out of ignorance could not realize that lord Shiva is a supreme power. He saw lord Shiva as a mere son-in-law.  He could not appreciate his pastimes on meditation and other spiritual activites. He thought Shiva is not capable and did not invite him for a great fire sacrifice ceremony conducted by him. However Sathi went to attend the function though it's against Shiva’s advise. Daksha insulted her husband in that fire ceremony. Sathi could not bear it. So she jumped in the fire of yoga and ended her life. This incident upset Shiva. He destroyed Daksha yagna with help of Veerabhadra and went into deep meditation. Sathi is born again as daughter of the mountain(Parvathy) king. After attaining adulthood, she wished to marry Shiva and started penance. Shiva and Parvathy indulged in a prolonged penance for each other. Meanwhile other devas had to face a very great enemy called Sura Padma. He had a boon that only a son of Shiva and Parvathy can kill him. Devatas felt helpless at the never ending penance of Shiva and Parvathy. So to wake up Shiva from his deep meditation the devas deputed Manmatha, the God of love. Manmatha shot his flower arrows at Shiva. That disturbed Shiva's meditation and he woke up in anger. He opened his third eye and burnt Manmatha(God of love) into ashes. The Devas and Rathi Devi the wife of Manmatha requested Shiva to give life back to Manmatha. Their intention was to bring love between Shiva and Parvathy and hope that they give a male child who can help them in the fight with Sura Padma. But the plan failed miserably. Shiva was still very disturbed. He stared at the ashes of Manmatha. Then Bhandasura emerged from those ashes. He  made all the world impotent and ruled it from the city of Shonitha pura. He has a boon that he can absorb half of his opponent's if challenge him in a fight. Due to this, he became unconquerable. He started troubling the devas. The devas then sought the advice of Sage Narada who advised them to conduct a fire sacrifice (yagna) with fire that is outside of our brahmanda (Chidagni). From the fire rose Sri Lalitha Tripura Sundari.

The devas prayed her to kill Bhandasura. Because her power is infinite, she is not effected by Bhandasura's boon. She was accompanied by the powers called anima, mahima etc, Brahmi, Kaumari, Vaishnavi, Varahi, Mahendri, Chamundi, Maha Lakshmi, Nitya Devaths and Avarna Devathas who occupy the Sri Chakra. While Sampatkari devi was the captain of the elephant regiment, Aswarooda devi was the captain of the cavalry. The army was commanded by Dhandini riding on the Charriot called Giri Chakra assisted by Manthrini riding on the chariot called Geya Chakra. Jwala malini protected the army by creating a ring of fire around it. ParaShakthi rode in the center on the chariot of Sri Chakra. Nithya Devi destroyed a large chunk of Bandasura’s armies, Bala Devi killed the son of Bandasura, and Manthrini and Dhandini killed his brothers called Vishanga and Vishukra. When the Asuras created blockade(Jaya vighna yantra) for the marching army, Sri Lalitha Tripura sundari created Ganesha with the help of Kameshwara to remove the blockade. Then Bandasura created the asuras called Hiranyaksha, Hiranya Kasipu and Ravana. Lalitha Devi created the ten avatars of Vishnu and destroyed them. She killed all his army using Pasupathastra and killed him with Kameshwarasthra. The gods then praised her. She then recreated Manmatha for the good of the world. This story is explained in the first 84 names of the first 34 slokas of Lalitha Sahasra nama.