428.Panchakoshandharasthita

Koshamu means cell.

The human body has five cells. They are:

1. Annamayakosa (Food cell), 2. Pranamayakosa (life cell), 3. Anandamayakosa (bliss cell), 4. Manomayakosa (mind cell), 5. Vijnanamayakosa (knowledge cell)

The Anandamayakosa  is located between the other four cells. Parabrahma is in it.

Bhrigumaharshi, the son of Varuna Maharshi, (in the Taittiriopanishattu), with the desire to complete his education and attain Nirvana, went to his father and asked him to teach about Parabrahma. The father replied, "O1 son! Food, life, senses, mind, speech are all ways to attain Parabrahma. Brahma is embedded in all these things. You need to know what it is derived from, what it is nourished with, and what is the source of everything that goes into it. It must be achieved through penance. So go and do penance. "Bhrigu took initiation as per the order of his father and started penance. Some time passed. He learned that Food is the form of Parabrahma. All living things are produced by Food. All living things are nourished by food. So, food is the form of Parabrahma. He told his father about this. Varuna Maharshi said, "Dear son! You are on the first step in path to Nirvana. Practice again. Food is the form of Parabrahma. But it is not the only form of Parabrahma. Go and do penance." Bhrigu began to meditate again. Some time passed. He realized that life is Brahma. All living things in the world live by life. Everything goes to death when life is gone. He therefore felt that life was the source of all creation. He told the same thing to his father.

"Dear son! You went a little further than before. Moreover prana(life) is not the only form of Parabrahma." Said Varuna Maharshi and asked to do penance again. Bhrigu began to do penance again. Some time passed. Creatures are produced by the mind. Men and women are attracted to each other by the mind. Then beings are born. After birth, life continues with the help of the senses. These senses are mastered by mind. Even after death all the senses are immersed in the mind. So, Bhrigu thought mind is Brahma! He told this to his father. No, said his father. The father asked Bhrigu to continue penance. Bhrigu meditated again for a while. Then he understood that knowledge is Brahma, he told the matter to his father. No, said his father. The father asked him to do penance again. Bhrigu did penance again. Then he discovered that that everlasting happiness (Satchidananda) is Brahma, and everything is born from happiness. It is bliss. He conveyed the same to his father. The father e is overjoyed! 

Varuna Maharshi then said. "Dear Son! The best expression of the parabrahma is bliss. Food, life, mind and knowledge are also forms of Parabrahma. All these are subtler than one another. Happiness is above all. This bliss is eternal. That is why one should acquire knowledge and thereby realize Brahma" 

So, the Parabrahma form is in the Panchakoshas.

The human body is divided into three types of bodies. They are: 1. Physical body 2. Astral body 3. causal body

1. Physical Body-Food

2. Astral - Life, Mind, Knowledge/Intellect

3. Causal - Bliss

There are five flowers in Divine mother's statue. They are Panchatanmatras. In some places those flowers are one on one rather than separately. They are panchakoshas.

1.  Annamaya Kosha(Food cell) contains the Pranamaya kosha(Life cell).

2. The Pranamaya kosha(Life cell) contains the Manomaya kosha(The mind cell).

3. The Manomaya kosha(The mind cell) contains the Gnanamaya kosha(knowledge cell).

4. The Gnanamaya kosha(knowledge cell) contains the Anandamaya kosha(The bliss).

Divine mother is in the Anandamayakosha. She is ecstatic. That is why it is called Panchakosantharasthita.

428. పంచకోశాంతరస్థితా

కోశము అంటే , వర అని అర్ధం.
మానవ శరీరంలో ఐదుకోశాలున్నాయి. అవే
1. అన్నమయకోశము, 2. ప్రాణమయకోశము, 3.ఆనందమయకోశము, 4.మనోమయకోశము, 5.విజ్ఞానమయకోశము
ఆనందమయకోశము మిగతా నాలుగుకోశాలనడుమ ఉంటుంది. అందులోనే పరబ్రహ్మ ఉంటాడు.

తైత్తిరీయోపనిషత్తులోని భృగుపల్లిలో వరుణ మహర్షికుమారుడు భృగుమహర్షి, విద్యాభ్యాసం పూర్తిచేసి బ్రహ్మజ్ఞానం సంపాదించాలనే కోరికతో తన తండ్రి దగ్గరకు వెళ్ళి బ్రహ్మతత్త్వాన్ని ఉపదేశం చెయ్యమని అడిగాడు. దానికి తండ్రి "కుమారా ! అన్నము, ప్రాణము, నేత్రము, శోత్రము, మనస్సు, వాక్కు ఇవన్నీ పరబ్రహ్మ సాధనకు మార్గలే. వీటన్నింటిలోనూ బ్రహ్మతత్త్వం ఇమిడి ఉన్నది. అది దేనిలోనుంచి ఉత్పన్నమైనదో, దేనితో పోషింపబడుతున్నదో, దేనియందులయమవుతున్నదో అన్నిటికీ మూలవస్తువేదో తెలుసుకోవాలి. దాన్ని తపస్సు ద్వారానే సాధించాలి. కాబట్టి వెళ్ళి తపస్సు చెయ్యి" అన్నాడు. తండ్రి ఆదేశాన్ననుసరించి దీక్ష తీసుకుని నియమనిష్టలతో తపస్సు చెయ్యటం ప్రారంభించాడు భృగువు. కొంతకాలం గడిచింది. ఆ తరువాత అన్నమే పరబ్రహ్మ స్వరూపము అని తెలిసింది. అన్నం మూలంగానే అన్ని ప్రాణులు ఉత్పత్తి అవుతున్నాయి. ప్రాణులన్నీ అన్నంవల్లనే పోషింపబడుతున్నాయి. కాబట్టి అన్నమే పరబ్రహ్మ స్వరూపము. ఈ విషయం తన తండ్రికి చెప్పాడు. దానికి వరుణమహర్షి "నాయనా ! తత్త్వసాధనలో నువ్వు మొదటి మెట్టు మీదనే ఉన్నావు. ఇంకా సాధన చెయ్యి. అన్నం పరబ్రహ్మ స్వరూపమే. కాని అన్నమే పరబ్రహ్మ స్వరూపంకాదు. వెళ్ళి తపస్సు చెయ్యి" అన్నాడు. మళ్ళీ తపస్సు చెయ్యటం మొదలు పెట్టాడు భృగువు. కొంతకాలం గడిచింది. ప్రాణమే బ్రహ్మ అనే విషయాన్ని తెలుసుకున్నాడు. లోకంలోని సమస్త జీవరాశులు ప్రాణంవల్లనే జీవిస్తున్నాయి. ప్రాణం పోయినప్పుడు మృత్యువులో లయమవుతున్నాయి. అందుచేత ప్రాణమే సర్వ సృష్టికి మూలాధారం అని భావించాడు. అదే విషయం తండ్రికి చెప్పాడు.

నాయనా ! ఇదివరకటి కన్న కొంచెం ముందుకు వెళ్ళావు. అంతేకాని ప్రాణమే పరబ్రహ్మమ్ కాదు. మళ్ళీ తపస్సు చెయ్యి అన్నాడు వరుణమహర్షి. మళ్ళీ తపస్సు చెయ్యటం ఆరంభించాడు భృగువు. కొంతకాలం గడిచింది. మనస్సు వల్లనే ప్రాణులు ఉత్పత్తి అవుతున్నాయి. స్త్రీ పురుషులు మనసుచేతనే ఆకర్షితులౌతున్నారు. అందువల్లనే ప్రాణులు ఉద్భవిస్తున్నాయి. జన్మించిన తరువాత కూడా ఇంద్రియాల సాయం తోనే జీవనం సాగుతున్నది. చనిపోయిన తరువాత కూడా ఇంద్రియాలకు జ్ఞానం ప్రసాదించే శక్తిపోతుంది. ఇంద్రియాలన్నీ మనస్సులో లీనమవుతాయి. కాబట్టి మనస్సే బ్రహ్మ అనుకున్నాడు భృగువు. ఇదే విషయాన్ని తండ్రికి తెలియచేశాడు. కాదన్నాడు తండ్రి ఇంకా తపస్సు చెయ్యమన్నాడు. మళ్ళీ కొంతకాలం తపస్సు చేశాడు భృగువు. అప్పుడు అతడికి అర్ధమయింది - "విజ్ఞానమే బ్రహ్మ". వెళ్లి ఈ విషయాన్ని తండ్రికి చెప్పాడు. కాదన్నాడు తండ్రి. మళ్ళీ తపస్సు చెయ్యమన్నాడు. తండ్రి మాట ప్రకారం మళ్ళీ తపస్సు చేశాడు భృగువు. అప్పుడు తెలిసింది ఆనందమే బ్రహ్మ అని సర్వమూ ఆనందం నుంచే జనిస్తుంది. ఆనందంలోనే లయమవుతుంది. ఈ విషయం తండ్రికి తెలియచేశాడు. మహదానందం చెందాడు
వరుణ మహర్షి అప్పుడు చెప్పాడు. "కుమారా ! అన్నింటికన్నా ఉత్తమంగా పరమాత్మను వ్యక్తం చేసే తత్వం ఆనందం. అన్నము ప్రాణము, మనస్సు, విజ్ఞానము కూడా పరబ్రహ్మ రూపాలే. ఇవన్నీ ఒక దానికన్న మరొకటి సూక్ష్మమైనది. అన్నింటికీ మించినది ఆనందం. ఈ ఆనందం క్షణికమైనదికాదు. శాశ్వతమైనది. పరబ్రహ్మోపాసన క్రమంగా జరగాలి. ఆహారాన్ని వదలకుండా తింటూ ప్రాణాన్ని నిలుపుకుని, మనసును వికసింపచేసుకుని, దానివల్ల విజ్ఞానం పొంది తద్వారా బ్రహ్మ సాక్షాత్కారం పొందాలి" అన్నాడు. కాబట్టి పరబ్రహ్మ స్వరూపము పంచకోశములందు ఉంటుంది.

మానవశరీరం మూడురకాలయిన దేహాలుగా విభజించబడుతుంది. అవి:1. స్థూలదేహము 2. సూక్ష్మ దేహము 3. కారణదేహము

1. స్థూలదేహము-అన్నమయ కోశము
2. సూక్ష్మదేహము -ప్రాణమయ, మనోమయ,విజ్ఞానమయకోశాలు
3. కారణదేహము -ఆనందమయకోశము
ఈ కోశాలు ఐదు ఒక దానిలో ఒకటి ఉంటాయి. అమ్మవారి బొమ్మ వేసినప్పుడు ఆమె చేతిలో ఐదుపూలు వేస్తారు. అవి పంచతన్మాత్రలు. కొన్నిచోట్ల ఆ పూలు విడివిడిగా కాకుండా ఒక దానిలో ఒకటిగా ఉంటాయి. అవి పంచకోశాలు.

1. అన్నమయకోశంలో ప్రాణమయకోశం ఉంటుంది.
2. ప్రాణమయకోశంలో మనోమయకోశముంటుంది.
3. మనోమయకోశంలో విజ్ఞానమయకోశముంటుంది.
4. విజ్ఞానమయకోశంలో ఆనందమయకోశముంటుంది.

ఆనందమయకోశంలో ఉండేవాడే పరబ్రహ్మ, అదే అమ్మ. ఆమె ఆనందమయకోశమందుంటుంది. అందుచేతనే పంచకోశాంతరస్థితా అనబడుతుంది.

424. Tatwasana

శివాది క్షితి పర్యంతము 25 తత్త్వాలను ఆసనముగా గలది. శ్రీచక్రంలో తత్త్వాలు 25 ఉన్నాయి. ఆ తత్వాలకు పైన బిందువునందు అమ్మ ఉంటుంది కాబట్టి, తత్త్వములే ఆసనముగా గలది.

25 తత్వాలు:

పంచభూతాలు - 1.గాలి 2.నీరు 3.నిప్పు, 4.భూమి 5.ఆకాశం - వీటితో సృష్టి చేయబడింది.

5 తన్మాత్రలు - 6. శబ్ద 7.స్పర్శ 8.రస 9.రూప 10.గంధము - పంచభూతాలకు జ్ఞానేంద్రియాలకు మధ్య సంబంధం. దీని గురించి పూర్తి వివరం పంచతన్మాత్ర సాయక అనే నామంలో ఉన్నది.

10 ఇంద్రియాలు - 11.కళ్ళు 12.ముక్కు 13.చెవులు 14.నాలుక 15.చర్మము (ఇవి జ్ఞానేంద్రియాలు) 16.చేతులు 17.కాళ్ళు 18.నోరు 19.మలద్వారం 20.మూత్రద్వారం (ఇవి కర్మేంద్రియాలు). ఇవి పంచభూతాలతో చేయబడ్డాయి.

21.మనస్సు - ఇది ఇంద్రియాలకు అధిపతి

22.బుద్ధి - ఇది మనస్సుకు అధిపతి

23.చిత్తం - ఇది బుద్ధిని ప్రభావితం చేయ గలదు.

24.అహంకారం - ఇది పైవాటినన్నిటినీ శాశించగలదు

25.మాయ - ఈ మాయ వలనే పైనవన్నీ పరబ్రహ్మానికి భిన్నంగా అనిపిస్తాయి.

అమ్మ వీటన్నిటిని ఆసనంగా చేసుకుని వాటి పైన కూర్చుంటుంది. అంటే ఆవిడే పరబ్రహ్మం.

There are 25 tatwas in the horizon. There are 25 tatwas in Srichakra. Since Divine mother is at the pinnacle above these tatwas, they are like her seat(throne).

25 tatwas:

5 elements - 1. Air 2. Water, 3. Fire, 4. Earth, 5. Space

5 Thamatras - 6. Sound, 7. Touch, 8. Taste, 9. Shape(form), 10. Scent. These are the relation between sense organs and the 5 elements. To know more about these thanmatras, please read the name pancha thanmatra saayaka

10 Organs - 11. Eyes, 12. Nose, 13. Ears, 14. Tongue, 15. Skin 16. Hands, 17. Legs, 18. Mouth, 19,20. Excretory organs - These are made of the 5 elements.

21. The mind - This is the master of all the organs

22. The intellect - This is the master of the mind

23. Chith - This influences the intellect

24. Ego - This can command all the above

25. Illusion - Due to this illusion, we perceive all the above as different from Parabrahma.

Divine mother makes all the above as her seat. Means she is above all. She is Parabrahma.

423:Dwijabrundanishewita

Dwija means those who have two births i,e Brahmana, kshatriya and Vaishyas. In the Renuka Purana it is said that "Goddess Sandhya is worshiped by the gods, by the Dwijas, by the Mahatmas at all times and in all places."

This name is emphasizing the importance of Goddess Sandhya. The Brahmana, kshatriya, Vaishyas worship her during morning, afternoon and evening. So, she is called Dwijabrandanishevita. They undergo Upanayana rites. Only then, they qualify for practicing Brahmavidya. So, one has to worship goddess Sandhya to qualify for Brahmavidya.

Why are the Brahmana, kshatriya, Vaishyas called Dwijas? Why not Shudras? Where does the second birth come from? Find out the secret behind this in the explanation below.

At birth everyone is a Shudra. Shudras do not have discernment of dharma/adharma . Isn’t that what we are during childhood? That is why everyone is born as a Shudra. By the time childhood is complete (i.e. 8 years old) humans develop certain qualities like perception of gender, exhibit traits of shame and hesitation etc. They will understand their position in the society and family. Gradually the notion of 'I am' develops and strengthens into an identity of 'I' (the ego).

All humans carry certain tendencies of previous births. These tendencies are of three types. They are: 1. Cognitive 2. physiological 3. worldly. These tendencies have an effect on every action we perform. And in turn, these actions strengthen our tendencies. In this way, the tendencies of previous birth continue to next birth and so on. If tendency is shadow, then the body is karma and ego is the lifeforce. There is no body without lifeforce. There is no shadow without the body. All these three have such an inextricable link and so they help each other.

As explained above, the ego gradually strengthens after childhood. That is why the childs parents arrange an Upnayana ceremony with a learned master. In that ceremony the master discerns the child's tendencies and reveals to his parents. Parents plan for their child's future according to the teacher's advice.

To succeed as a Brahmin, one must have a strong cognitive tendency. The masters discern it by the child's faculty of speech. That is why it is said that brahmins came from Lord Vishnu's face. With this cognitive strength, brahmins all the sciences from gurus. They preach dharma to the world. Perform rituals like Yajna and pooja. They spread the insights of vedic wisdom to the world.

To succeed as a Kshatriya, one must have a strong physiological and worldly tendencies. The masters discern it by the child's shoulder strength, courage and the way he carries himself. That is why Kshatriyas are said to have come from the shoulders of Vishnu. With these tendencies the Kshatriyas set up a kingdom and take on the responsibility of protecting Dharma.

To succeed as a Vaishya, one must have a strong cognitive and worldly tendencies. The masters discern it by the child's thinking and the way he conducts business. With these tendencies, the Vyshyas enhance trade/business and provide livelihood to many others. Vaishya's world is full of competition. That is why there is some secrecy in their demeanor. That is why Vaishyas are said to have come from the thighs of Vishnu. Thighs are the most secret place in our body.

Depending on the child's tendencies, the masters train the boy on the required skills. The boy, who had been a Shudra till then, starts training with the Gurus as a Brahmin, Kshatriya or Vaishya. This is the second birth. Hence the name Dwijudu. Children who do not have such tendencies remain as Shudras. They have more stamina and live as peasants. That is why it is said that they came from Lord Vishnu's feet.

The main purpose of the Upanayana process is to utilize the natural tendencies of a man for the establishment and preservation of Dharma. But not to divide the community and sow seeds of differences. If we align our karma to our natural tendencies, and receive appropriate training, we will become the best in that field/area. That is why the process of Upanayana is established.

In the eyes of God none of the four varnas are inferior. Infact the Shudras were the foremost in the path of liberation. Because they do not have strong tendencies, there is no strong ego. So it is very easy for them to conquer the ego and reach God.

423. ద్విజబృందనిషేవితా

ద్విజులు అంటే రెండు జన్మలు గలవారు. బ్రహ్మక్షత్రియవైశ్యులు. వీరిచే పూజించబడునది. రేణుకాపురాణంలో “సంధ్యాదేవి దేవతలచేత, ద్విజులచేత మహాత్ములచేత కూర్చున్నప్పుడు, పడుకున్నప్పుడు, భోజనం చేస్తున్నప్పుడు, సర్వకాల సర్వావస్థలయందు పూజించబడుతుంది" అని చెప్పబడింది.

సంధ్యాదేవి యొక్క ప్రాముఖ్యతనే ఇంకా వివరిస్తున్నారు. బ్రహ్మక్షత్రియ వైశ్యులు త్రికాలములందు సంధ్యాదేవిని ఉపాసనచేస్తారు. కాబట్టి ద్విజబృందనిషేవితా అనబడుతుంది. వీరికి ఉపనయన సంస్కారము జరుగుతుంది. ఆ తరువాతనే బ్రహ్మవిద్యకు అర్హత వస్తుంది. కాబట్టి బ్రహ్మవిద్యకు అర్హత పొందటానికి సంధ్యాదేవిని ఉపాసించాలి.

అసలు బ్రహ్మక్షత్రియవైశ్యులను ద్విజులని ఎందుకంటారు? శూద్రులను ఎందుకలా పిలవరు? రెండు జన్మలు ఎలా వస్తాయి? దీని వెనుక ఉన్న రహస్యం ఏమిటో ఈ క్రింద వివరణలో తెలుసుకోండి.

జన్మచే అందరూ శూద్రులే. శూద్రులకు ధర్మాధర్మ విచక్షణ అంతగా తెలియదు. బాల్యంలో మనమందరం అంతే కదా! అందుకే జన్మచే అందరూ శూద్రులే. బాల్యావస్థ పూర్తి అయ్యే సమయానికి (అంటే 8 ఏళ్లు) మనిషిలో కొంత పరివర్తన మొదలవుతుంది. లింగ భేదం అవగతమవుతుంది. పిల్లలు సిగ్గు బిడియం వంటివి ప్రదశించడం జరుగుతుంది. సభ్య సమాజంలోను, కుటుంబంలోను వారి స్థానం ఏమిటో తెలుసుకుంటారు. అంటే క్రమేపి నేను ఫలానా అనే గుర్తింపు బలపడి తద్వారా నేను అనే అహంకారం వేళ్లూనుకొని విస్తరితోంది అన్నమాట.

మానుషలందరికి పూర్వ జన్మ వాసనలు ఉంటాయి. ఈ వాసనలు మూడు రకాలు. అవి 1.జ్ఞాన 2.దేహ 3.లౌక్య. మనం చేసే ప్రతీ కర్మలోను ఈ వాసనల ప్రభావం ఉంటుంది. అంతే కాదు. ఆ కర్మ వలన ఈ వాసనలు మరింత బల పడుతూ ఉంటాయి. ఇదే గమ్మత్తు. వాసన వలన కర్మ మళ్ళీ తిరిగి కర్మ వల్ల వాసన ఒకదానిని ఒకటి ప్రభావితం చేసుకుంటూ ఉంటాయి. ఇలా ఒక జన్మ గడిచిన తరువాత, చేసిన కర్మల యొక్క వాసనలు మళ్ళీ తరువాతి జన్మలో కొనసాగుతూ ఉంటాయి. వాసన నీడ అయితే కర్మ శరీరం. కర్మ అనే ఈ శరీరానికి అహంకారం ప్రాణం. ప్రాణం లేనిచో శరీరం లేదు. శరీరం లేనిచో నీడ లేదు. వీటికి ఇటువంటి అవినాభావ సంబంధం ఉంటుంది. అందరూ దొంగలే అందుకే ఒకరికి ఒకరు సహాయం చేసుకుంటూ ఉంటారు.

బాల్యావస్థ దాటిన పిదప క్రమేపి అహంకారం బలపడుతుంది అని మనం పైన చెప్పుకున్నాం. అందుకని తల్లిదండ్రలు ఆ పిల్లవాడికి గురువులచే ఉపనయయం చేయిస్తారు. ఆ తంతులో గురువులు అతని వాసనా బలాన్ని పసికట్టి తల్లి దండ్రులకు చెబుతారు. గురువుల ఉపదేశము బట్టి తల్లిదండ్రులు పిల్లవాడి భవిష్యత్తు కొరకు ప్రణాళిక వేసుకుంటారు.

బ్రాహ్మణుడిగా ప్రసిద్ధికెక్కాలంటే బలమైన జ్ఞాన వాసన కలిగి ఉండాలి. వాక్కు ద్వారా దీన్ని పసిగడతారు. అందుకే బ్రాహ్మణులు విష్ణువు ముఖము నుంచి వచ్చారు అని అంటారు. ఈ జ్ఞాన వాసనతో బ్రాహ్మణులు గురువుల వద్ద శిష్యరికం చేసి సకల శాస్త్రాలు అభ్యసిస్తారు. లోకానికి ధర్మ బోధ చేస్తారు. యజ్ఞ యాగాది క్రతువులు, పూజాది కర్మలు నిర్వహిస్తారు. తాము శ్రమించి సంపాదించిన వేద విజ్ఞానాన్ని లోకానికి అందిస్తారు.

క్షత్రియడిగా ప్రసిద్ధికెక్కాలంటే బలమైన దేహ వాసనా, కొంత లౌక్య వాసనా ఉండాలి. ఇది పిల్లవాడి భుజ బలం, గుండె ధైర్యం, వ్యవహారం బట్టి తెలుస్తుంది. అందుకే క్షత్రియులు విష్ణువు భుజములనుంచి వచ్చారు అంటారు. ఈ వాసనలతో క్షత్రియులు ఒక క్షేత్రం ఏర్పాటు చేసుకుని అందులో ధర్మాన్ని రక్షించే బాధ్యతను స్వీకరిస్తారు.

వైశ్యుడిగా ప్రసిద్ధికెక్కాలంటే బలమైన జ్ఞాన వాసనా, బలమైన లౌక్య వాసన ఉండాలి. ఇది పిల్లవాడి ఆలోచన, వ్యవహారం బట్టి తెలుస్తుంది. ఈ వాసనా బలంతో వారు వర్తక వాణిజ్యాలను పెంపొందించి పలువురికి జీవనోపాధి కలిపిస్తారు. వైశ్యులది పోటీ ప్రపంచం. అందుకే వారి వ్యవహారంలో కొంత గోప్యత కనబడుతుంది. అందుకే వైశ్యులు విష్ణువు యొక్క తొడలనుండి వచ్చారు అంటారు. తొడలు మన శరీరంలో అత్యంత రహస్యమైన ప్రదేశం కదా.

పిల్లవాడి వాసన బట్టి గురువులు అతనికి ఉపనయనం చేస్తారు. తద్వారా అతని వర్ణం మారిపోతుంది. అప్పటిదాకా శూద్రుడిగా ఉన్న బాలుడు బ్రాహ్మణుడిగానో, క్షత్రియుడిగానో, వైశ్యుడిగానో గురువుల దగ్గర శిక్షణ మొదలు పెడతాడు. వర్ణం మారింది కాబట్టి అక్కడి నుంచి రెండవ జన్మ మొదలైందని అర్ధం. అందుకే ద్విజుడు అనే పేరు వచ్చింది. ఇటువంటి వాసనా బలములు లేని పిల్లలు శూద్రులు గానే ఉండిపోతారు. వారికి ఓర్పు ఎక్కువ ఉంటుంది. కర్షకులుగా జీవనం గడుపుతారు. అందుకే విష్ణువు పాదములనుండి వచ్చారు అని అంటారు.

మనిషిలోని వాసన బలాన్ని ధర్మ సంస్థాపన మరియు పరిరక్షణ కొరకు వినియోగించడమే ఉపనయన ప్రక్రియ యొక్క ముఖ్యోద్దేశ్యం. అంతే తప్ప సంఘాన్ని విభజించి వివాదాలకు పునాదులు వేయడం కాదు. మనకు సహజంగా వచ్చిన ప్రతిభను గుర్తించి ఆ దిశలో శిక్షణ ఇప్పిస్తే మంచి సమర్థులుగా తీర్చిదిద్దబడతాము. అందుకే ఈ ఉపనయన ప్రక్రియ వచ్చింది.

దేవుని దృష్టిలో చాతుర్వర్ణాలలో ఎవ్వరూ తక్కువ కాదు. మోక్షపదంలో అందరికన్నా ముందుండేది శూద్రులే. ఎందుకంటే వారికి బలమైన వాసనలు లేవు, కనుక బలమైన అహంకారం ఉండదు. అందుకని చాలా సులువుగా అహాన్ని జయించి దేవుణ్ణి చేరుకో గలరు.

421. వ్యాహృతిః

వ్యాహృతి అంటే - శ్రీతేంద్రియానికి తెలిసే స్థూలమగు రూపము. ఉచ్చరించబడి వ్యాప్తి చెందేది. భూః, భువః, సువః, మహః, జనః, తపః, సత్యం అనేవి సప్తవ్యాహృతులు. వీటిలో

భూః -సన్మాత్ర
భువః -స్వరము
సువః- సుఖస్వరూపము
మహః- సర్వాతిశయము గలది, సర్వానికి కారణమైనది
తపః- పాలనస్వరూపము గలది
సత్యము - బ్రహ్మము

తైత్తిరీయోపనిషత్తులో, శిక్షావల్లిలోని ఐదవ అనువాకంలో పరబ్రహ్మకు అంగభూతాలయిన వ్యాహృతుల ఉపాసన చెప్పబడింది. వ్యాహృతులు అంటే కర్మలలో ఉపయోగించేవి అని అర్ధం. భూః, భువః, సువః అనేవి మూడు వ్యాహృతులు.

మహాచమస్యుడనే మహర్షి తపస్సు చేసి మహః అనే నాల్గవ వ్యాహృతిని కనిగొన్నాడు. మహః అనేదే బ్రహ్మము. మహః అనేది శరీరమైతే భూః, భువః, సువః అనేవి అంగాలు. అంగాలకు ఉనికి లభించినట్లుగా, మహః వల్ల మిగిలిన వాటికి ఉనికి లభిస్తోంది. వ్యాహృతులు బ్రహ్మకు అంగాలు కాబట్టి వీటి ఉపాసన చెప్పబడింది. వ్యాహృతుల ఉపాసన నాలుగురకాలు.

1. లోకదృష్టితో ఉపాసన :

భూః -భూలోకాన్ని దృష్టిలో ఉంచుకుని
భువః -అంతరిక్ష్యాని దృష్టిలో ఉంచుకుని
సువః - స్వర్గలోకాన్ని దృష్టిలో ఉంచుకుని
మహః - ఆదిత్యలోకాన్ని దృష్టిలో ఉంచుకుని
ఉపాసన చెయ్యాలి. దీనితో లోకాలన్నీ సూర్యుని వెలుగుతో ప్రకాశమవుతాయి.

2. దేవదృష్టితో ఉపాసన :

భూః - అగ్ని దృష్టితో
భువః -ఆదిత్య దృష్టితో
సువః - వాయు దృష్టితో
మహః - చంద్రుని దృష్టితో
ఉపాసన చెయ్యాలి. అన్ని తేజస్సులు చంద్రునిచే పూజ్యములు

3. వేద ధృష్టితో ఉపాసన :

భూః -ఋగ్వేదము
భువః -సామవేదము
సువః - యజుర్వేదము
మహః - ఓంకారము

ఓంకారాన్ని మొదట, చివర చేర్చటం వల్లనే వేదాలు పూజనీయమవుతున్నాయి.

4. ప్రాణదృష్టితో ఉపాసన :

భూః -ప్రాణవాయువు
భువః -అపానవాయువు
సువః - వ్యానవాయువు
మహః -అన్నము
గా భావించి ఉపాసన చేయాలి. లోకంలో ప్రాణులన్నీ అన్నం చేతనే వృద్ధి పొందుతున్నాయి. ఈ రకంగా ఈ 16 వ్యాహృతులు హిరణ్యగర్భునికి అంగాలు. వీటిని తెలుసుకోగలిగినవాడే బ్రహ్మను గురించి తెలుసుకోగలుగుతాడు.

421: Vyahruti

Vyahruti means - the gross form known to the 'Sritendriya'. It expands with pronunciation. Bhuh, Bhuvah, Suvah, Mahah, Janah, Tapah, Satyam are the seven vyahrutis. Of these:

Bhu - Sanmatra

Bhuvah- Swara(voice)

Suvah- Sukha swaroopa (well-being)

Mahah- omnipotent, causal to all

Tapah- One that governs

Satyam - Brahma

Vyahrutas are parts of Parabrahma. In the Taittiriopanishat, in the fifth verse of the Shikshavalli, several methods to worship vyahrutis is explained. Bhuh, bhuvah, suvah are the three vyahrutis. Sage Mahachamasyu performed tapasya and discovered the fourth one - Mahah. Mahah is Brahman. If Mahah is the body, then Bhuh, Bhuvah and Suvah are the body parts. One can do upasana of Vyahrutas because they are said to be parts of Brahma. Upasana of vyahrutas are four types:

1. Upasana from perspective of lokas(world):

Bhu - The globe

Bhuvah - The space

Suvah - The heaven

Mahah - The Adityaloka (where one experiences the brilliance and bliss of soul. Where yoga happens). If upasana is done like this all the worlds are illuminated by the light of the soul.

2. Upasana from perspective of devatas (Angels):

Bhuh - God of Fire

Bhuvah - Sun God

Suvah - God of wind

Mahah - Moon God

3. Upasana from perspective of Vedas:

Bhuh - Rig Veda

Bhuvah -Samaveda

Suvah - Yajurveda

Mahah - Omkaram (Pranava)

4. Upasana from perspective of life forces:

Bhuh -Vayu that governs intake to the body

Bhuvah - Vayu that governs the eliminative functions (excretion, urination, menstruation)

Suvah - Vayu that governs circulation on all levels, expansiveness, pervasiveness

Mahah -Food

In this way these 16 vyahrutis are the body parts of the hiranya garbha. One who is able to know these will be able to know about Brahman.

05. దేవకార్య సముద్యుత

దేవత అనే శబ్దం 'దివ్' అనే ధాతువు నుండి వచ్చింది. 'దివ్' అంటే కాంతి. దేవత అంటే కాంతిని చూపించేది. దేవతలు లేదా దేవ గణాలు మన శరీరంలోని అంశాలు, ఇవి మనకు మోక్ష మార్గంలో సహాయపడతాయి. మనల్ని అటువైపు ప్రోత్సహిస్తాయి.

నారాం రక్షోతి ఇతి రాక్షసః. అంటే ప్రాణాన్ని రక్షించేవారు రాక్షసులు. ఏదైనా ప్రమాదంలో ఉన్నప్పుడు మన ప్రాణాలను కాపాడటానికి పోరాడే అంశాలు రాక్షస గణాలు. ఇవి కూడా మన శరీరంలోనే ఉంటాయి. 

కాబట్టి దేవ గణాలు మరియు రాక్షస గణాలు రెండూ ఒక నిర్దిష్టమైన ఉద్దేశ్యంతో మన శరీరంలో అమర్చబడ్డాయి.  వారికి భౌతిక శరీరం లేదు. అవి కేవలం సుక్ష్మా షరీరంతోనే వ్యవహరిస్తాయి. 

దేవతలు ఉత్సాహము, సాహసము, ధైర్యము, బుద్ధి, శక్తి, పరాక్రమము, ఔదార్యం, మానవత్వం  మొదలైన భావాలను ఉత్పత్తి చేస్తారు.  రాక్షసులు భయం, కోపం, అభద్రత, బద్ధకం, నిర్లక్ష్యం  వంటి భావాలను ఉత్పత్తి చేస్తారు. పరిస్థితుల అవసరాన్ని బట్టి సంకల్ప శక్తి వీటియందు ప్రవేశిస్తుంది. ఉదాహరణకు, అకస్మాత్తుగా మీరు ఒక సింహాన్ని చూస్తే, దాని నుండి పారిపోవడానికి మీరు వల్నమాలిన పరుగు తీస్తారు. దీనికి కారణం భయం మరియు అభద్రత. సాధారణ పరిస్థితులలో మీరు అంత లాఘవంగా పరుగెత్తలేరు. రాక్షస గణాల ప్రోద్బలం వల్లనే అది సాధ్యపడుతుంది. అలాగే నష్టం కలుగుతుందని తెలిసినా నిజం చెప్పాలంటే ధైర్యం కావాలి. అది దేవతలా ప్రోద్బలం వల్లనే కలుగుతుంది. 

ఈ రెండు గణాలు ఒకదానినొకటి అణచివేయడానికి మరియు ఆధిపత్యం చెలాయించటానికీ  ప్రయత్నిస్తూ ఉంటాయి. కాబట్టి రాక్షసులలో సంకల్ప శక్తి ప్రవేశించినపుడు, వారు రక్షణ కొరకు పోరాటంతోపాటు, దేవగణాలను అణచివేస్తూ ఉంటారు. అదేవిధంగా దేవతలలో సంకల్ప శక్తి ప్రవేశించినపుడు, వారు రాక్షసులను అణచివేస్తూ వారి విహిత కర్మలు నిర్వర్తిస్తూ ఉంటారు. 

ఒక కీలకమైన విషయం ఇక్కడ అమలులోకి వస్తుంది. దేవ గణాలు ఎక్కువ కాలం ఆధిపత్యంలో ఉండడం వలన మనకు హాని ఉండదు. ఎందుకంటే అవి సానుకూలతను నింపి విముక్తి మార్గంలోకి నడిపిస్తాయి. కానీ రాక్షసులు ఎక్కువ కాలం ఆధిపత్యం చెలాయించినట్లయితే, అవి మన చుట్టూ ప్రతికూలతను నింపేస్తాయి. భయం, అభద్రతా, అసూయ మొదలైన భావాల వల్ల జీవితం నరకం అవుతుంది. అవి రక్షణ కల్పిస్తాయి. కాబట్టి ప్రమాదం పొంచి ఉన్నపుడు అవి అవసరం. కానీ ప్రమాదం నుండి బయటపడిన వెంటనే, అవి బలహీనం అయిపోవాలి. సంకల్ప శక్తిని తిరిగి దేవతలు స్వాధీనం చేసుకోవాలి. కానీ ఇది ఎల్లప్పుడూ జరగదు. ముఖ్యంగా భండాసురుడు వంటి రాక్షసులు రంగంలోకి దిగినప్పుడు. అతనికి శక్తి లభించిన వెంటనే అన్ని దేవ గణాలను బలహీనపరిచేస్తాడు. వాటిని దారుణంగా అణిచివేస్తాడు. దేవతలు ఎవ్వరూ అతనిని ఎదుర్కోలేరు.

భండాసురుని బారి నుండి దేవతలను రక్షించడానికి, మీరు లలితమ్మను ప్రార్థించాలి. భండాసూరుడు ఆమె శక్తికి సరిపోలలేడు. ఆమె 1.శ్రీమత. 2. శ్రీమహరాజ్ని. 3.శ్రీమత్ సింహనేశ్వరి. భండాసురుడిని బారి నుండి రక్షించమని ప్రార్థించినప్పుడు, ఆమె చిదగ్ని నుండి ఉద్భవించి, భండాసూరుడిని విధించటం ద్వారా విముక్తి (దేవ కార్య సముయుత) మార్గంలో మీకు సహాయం చేస్తుంది.

04. చిదగ్నికుండ సంభూత

చిత్ మన మెదడులోని ఒక భాగం. ఇది నిరంతరం ఆనందం కోరుకుంటుంది. దీని నుంచే చైతన్యమ్ పుడుతుంది. ఇది ఎల్లప్పుడూ పని చేస్తూ ఉంటుంది. అలసి పోదు.

మొదట ఇది మన అనుభవాలను ఇష్టాలు లేదా అయిష్టాలుగా నమోదు చేస్తుంది. అప్పుడు అది మనల్ని ఇష్టాల వైపు ప్రోత్సహిస్తు అయిష్టాల నుండి నిరుత్సాహపరుస్తూ ఉంటుంది. దీని ప్రభావం వలెనే మనిషి తనకు ఇష్టమైన పనులు చేస్తూ అయిష్టాలను నిరాకరిస్తూ ఉంటాడు.

ఇది చాలా త్వరగా విసిగి పోతుంది. ఎక్కువ కాలం పాటు దేనితోనూ ఉండలేదు. దీని ప్రభావం వలెనే ఇష్టమైనప్పటికీ మనమ్ ఒకే పనిని ఎల్లపుడు చేయలేము. తద్వారా ఇది మనల్ని అనేక విషయాల మధ్య భ్రమింపజేస్తుంది. రోజంతా ఏదో ఒకే పని చేయడం వల్ల మనిషి ఎందుకు సంతోషంగా ఉండలేడని మీరు ఎప్పుడైనా ఆలోచించారా? ఈ చిత్ దానికి కారణం.

కానీ చిత్ ఆత్మ ఆనందాన్ని అనుభవించినప్పుడు విసుగు చెందదు. ఎంతసేపైనా అలాగే ఆత్మ స్వరూపాన్ని ఆస్వాదిస్తూ ఉండిపోగలదు. అందుకే ఆత్మానందాన్ని సచ్చితానంద అని పిలుస్తారు - నిజమైన ఆనందం. చిత్ కు ఎల్లప్పుడూ క్రొత్తది.

భండసురుడు ఎవరు?

భండసురుడు చైతన్యం లేని రాక్షసుడు. అతను క్రియారహితంగా ఉంటాడు. ఎలాంటి ప్రేరణ ఉండదు. ఒకవేళ అతను ఏదైనా చేసినా, అది హాని కలిగించేదిగా (తనకు లేదా ఇతరులకు) ఉంటుంది. అతను ఆత్మ సాక్షాత్కారం (మోక్షం) గురించి ఎప్పుడూ ఆలోచించడు. ధర్మాన్ని అనుసరించడు. తనకు నచ్చినది చేయడమే సరైనది అనే భ్రమలో ఉంటాడు. తాను చేసేది వేద గురువులు లేదా పండితులు చెప్పేదానికి వ్యతిరేకంగా ఉందొ లేదో అని అవలోకించి చూడడు. అతను అందరికన్నా గొప్పవాడని మరియు అందువల్ల తనకు ప్రత్యేక హక్కులు ఉన్నాయని భావిస్తాడు. చివరగా, అతను కేవలం భౌతిక (శరీరానికి సంబంధించిన) సుఖాల కొరకు మాత్రమే సమయమంతా గడుపుతాడు. భండాసూరునికి, మృగానికి మధ్య తేడా లేదు!

లలితా దేవి జననం:

దేవతలు రక్షించమని ప్రార్థించినప్పుడు, భండాసూరుడిని సంహరించడానికి లలితా దేవి చిదగ్ని నుండి ఉద్భవించింది. ఒక్కసారి దీని గురించి ఆలోచిద్దాం. అసలు భండసూరుడు ఎవరు? వాస్తవానికి చిదగ్ని ఎక్కడ ఉంది? మనం ఆ అగ్నిని వెలిగించి, లలితమ్మను మనలోనే చూడగలమా?

చిత్:

మంచి అవగాహన కోసం, ఒక సాధారణ వ్యక్తి యొక్క చిత్ ఎలా ఉంటుందో వివరిస్తాను. పైన చెప్పిన విధంగానే చిత్ లోపల ఇష్టాలు, అయిష్టాలు ఉంటాయి. అవి ఈ ప్రకారంగా ఉంటాయి:

ఇష్టాలు - నేను, భార్య/భర్త, పిల్లలు, తల్లిదండ్రులు, స్నేహితులు, బంగాళాదుంప, చికెన్, నూనెలో వేయించిన పదార్ధాలు, బంగారం, సెల్ ఫోన్, టీవీ, కారు, మొ... వీటికి సంబంధించిన విషయాలు చిత్ చే ప్రోత్సహించ బడతాయి.

అయిష్టాలు - పైఅధికారులు, పెందరాళే లేవడం, అత్తమామలు, పొరుగింటివారు మొ... వీటికి సంబదించిన విషయాలు చిట్ చే నిరుత్సాహపరచ బడతాయి.

మీమాంసలు - ధర్మం. ఇది తటస్థ మండలంలో ఉంటుంది. ఇక్కడ తటస్థ మండలం అంటే ఇష్టము కాదు అయిష్టము కాదు. ఇది ఏదైనా అయిష్టాలతో కూడి ఉన్నపుడు చిత్ దానిని వ్యతిరేకిస్తుంది. ఇష్టాలతో కూడి ఉన్నపుడు ధర్మం అనుసరించబడుతుంది. ఇష్టాయిష్టాల కారణంగా మనం ఒక్కొక్కసారి ధర్మాన్ని అతిక్రమించినా ఆనందం పొందవచ్చు అని అనుకుంటాము. కానీ నిజానికి ధర్మాన్ని విస్మరించిన ప్రతిసారీ, మనం మరిన్ని కష్టాలు కొని తెచ్చుకుంటాం.

మనలోని దేవగణాల ప్రార్ధన వలన చిదగ్ని రగులుతుంది. చైతన్యం కలుగుతుంది. బ్రహ్మ సత్యం జగన్మిధ్యా అనే ఆలోచన మొదలవుతుంది. ధర్మాధర్మాల మధ్య (అంటే భండునితో) సంఘర్షణ మొదలవుతుంది. అప్పుడు లలితమ్మ వస్తుంది. వాడిని సంహరిస్తుంది. అమ్మ భండుడిని సంహరించిన పిదప చిత్ ఈ విధంగా మారిపోతుంది.

ఇష్టాలు - ధర్మం. అన్ని వేళలా ధర్మమే పాటిస్తారు.

మీమాంసలు - తక్కినవన్ని. సందర్భానుసారంగా ధర్మ-అధర్మ విచక్షణ జరుగుతూ ఉంటుంది.

అయిష్టాలు - అధర్మం. అన్ని వేళల అధర్మం నిరాకరించ బడుతుంది.

చిదగ్నికుండమే కులకుండము. అక్కడనుంచి కుండలినిగా(110వ నామము) పైకి లేస్తుంది కాబట్టి చిదగ్నికుండ సంభూతా అన్నారు.

402. VidyaavidyaSwaroopini

విద్య అవిద్య ఈ రెండింటి స్వరూపము అమ్మే.

ఈశావాస్యోపనిషత్తులో విద్య అవిద్యల గురించి ఇలా చెప్పబడింది:-

అవిద్య అంటే ఆత్మా జ్ఞానం లేకుండా కేవలం కర్మలను(పూజలు, వ్రతాలు మొ... ) చేయడం. అవిద్యతో ఆరాధించేవారు గాడాంధకారంలో పడిపోతారు.

విద్య అంటే కేవలం ఆత్మ జ్ఞానం. కర్మలను వదిలి పెట్టి కేవలం విద్య ఉపాసనలో పడ్డవారు ఇంకా అంధకారంలో పడిపోతారు.

అందుచేత జ్ఞానరహితమైన కర్మల(పూజలు, వ్రతాలు మొ... ) వల్లగాని, కర్మరహితమైన జ్ఞానంవల్లగాని సద్గతి కలుగదు. వీటిని విడివిడిగా అనుష్టించేవారు తామసలోకాలకుపోతారు. మోక్ష ప్రాప్తికి ఆత్మజ్ఞానము , కర్మాచరణ రెండూ ముఖ్యమే. అప్పుడే సత్ఫలితం ఉంటుంది.

విద్యను ఉపాసించటంవల్ల దేవలోకము, అవిద్యను ఉపాసించటంవల్ల పిత్రులోకము వస్తాయి. వీటినే ఉత్తర దక్షిణాలు అంటారు. ఈ రెండూ తెలిసినవారు అవిద్య అంటే కర్మలచే మృత్యువును జయించి, విద్యతో దైవత్వం పొందుతారు. విద్య అవిద్య రెండూ పరమేశ్వర స్వరూపాలే. ఈ రెండింటినీ సమానంగానే ఉపాసించాలి. “అవిద్యవల్ల శరీరాన్ని వదలి, విద్యతో జన్మరాహిత్యం పొందాలి. జగత్తును దాటటానికి కర్మాచరణ, జన్మరాహిత్యానికి జ్ఞాన సముపార్జన రెండూ అవసరమే. ఇది తెలిసి ఆచరించినవాడు కర్మలవల్ల సంచితకర్మలను నాశనంచేసి, జ్ఞాన సముపార్జన వల్ల దైవత్వం పొందుతాడు" అని చెప్పబడింది.

విద్య, అవిద్య రెండూ కూడా అమ్మ స్వరూపాలే. అయితే సాధకుడు ఈ విషయాలను తెలుసుకుని ఉపాసన చేసినట్లైతే అతడికి ఆవిడ మోక్షం ప్రసాదిస్తుంది. అందుచేతనే ఆమె విద్యావిద్యస్వరూపిణి అనబడింది.

According to Esavasyopanishath:-

Vidya means knowledge of Atma. Those who shun karma completely and purse vidya fell into oblivion.

Avidya means performing karma without any knowledge of Atma. Those with avidya also fell into oblivion.

That means, to attain liberation(moksha), both knowledge of Atma and performing karma are necessary. Through vidya one attains deva loka and through avidya one attains pitru loka. These are called north and south poles. One will surpass death with avidya and attain daivatva with vidya. so to enter the transcendental world, pursuit of both karma as well as knowledge are utmost important.

Both vidya and avidya are forms of Divine mother. Hence she is called vidyaavidya swaroopini.