ముత్యపుచిప్పును చూసి వెండి అనుకుంటాం. అలాగే చీకట్లో త్రాడును చూసి పాము అనుకుంటాం. చీకటి తొలగిపోగానే అసలు విషయం తెలిసిపోతుంది. అలాగే మనము కూడా భ్రమలో ఉంటున్నాం. పరమేశ్వరుడు ప్రక్రుతి వేరు అని అనుకుంటున్నాం. ద్వైత భావన అంటే ఇదే. భ్రమ వలన కలుగుతుంది. ఆత్మ సాక్షాత్కారం పొందిన యోగి అంతటా పరమేశ్వరుడిని చూడగలుగుతాడు. పరమాత్మ ప్రకటమవుదామని సంకల్పిస్తే ప్రక్రుతి వచ్చింది తప్ప ఇవి రెండూ వేరు కాదు అని గ్రహిస్తాడు. అప్పడు ద్వైత భావన తొలగిపోతుంది. ఇదే అద్వైతం.
అసత్యమైనది ఈ జగత్తు. ఇదంతా మిధ్య. మిధ్యయైన జగత్తునకు ఆధారమైనది. ద్వైతబుద్ధి మాయచే కల్పించబడుతుంది. అద్వైతమే పరమార్ధము. బ్రహ్మసత్యం జగన్మిధ్య.
Due to lack of awareness, few may think that a sea shell is made of silver. In the dark, one might think that a rope in a corner is a snake. But when the darkness goes away, they become aware of what it actually is. Similarly, we all are in an illusion. We think that God and the nature are two different things. This called Dwaita. It comes due to lack of awareness. After attaining moksha, a yogi sees God everywhere in the nature. He/she realizes that the nature is the expression of God. He/she realizes that both are same. Then the thoughts of Dwaita vanish. This is Adwaita.
This world is an illusion. Maya is the reason for this illusion. Dwaita occurs due to this Maya. Adwaita is the truth. Parabrahma is the truth. Nature is its expression.
No comments:
Post a Comment