382. Rahastarpanatarpitaa

శ్రీ విద్యోపాసనలో ప్రవేశించాలి అనుకునేవాడు. ఏ కాంతమును కోరే ప్రవేశించాలి. శ్రీవిద్యలో ముఖ్యమైన విషయం ఏమంటే పుణ్యపాపాలను, ధర్మాలను ప్రకాశ విమర్శలనే చేతులతో, ఉన్మని అనే సృక్కుతో జ్ఞానమనే అగ్నిలో హోమం చెయ్యాలి. ఇక్కడ హోమగుండంలోని అగ్నికి కట్టెలు అవసరం లేదు. అది జ్ఞానాగ్ని సర్వదా మండుతూనే ఉంటుంది. అటువంటి అగ్నిలో శివది క్షితి పర్యంతము సర్వస్వాన్ని హోమం చెయ్యాలి. ఇలా చెయ్యటాన్నే రహస్తర్పణము అంటారు. దీనివల్ల దేవి తృప్తి చెందుతుంది. ఈ రకంగా సకలభూతాలను, పుణ్యపాపాలను, ధర్మాధర్మాలను, సకలకర్మలను జ్ఞానాగ్నిలో హోమంచేసి ఆ పరమేశ్వరిని తృప్తి పరచినవాడు మోక్షం పొందుతాడు. అంటే శ్రీవిద్య బ్రహ్మవిద్య. శ్రీవిద్యోపాసకుడికి ధనధాన్యాలు, సిరిసంపదలు, భోగభాగ్యాలు, పదవులు, సన్మానాలు, గౌరవము మొదలైన ఐహికమైన వాంఛలు తీరటమేకాదు. సాయుజ్యం కూడా లభిస్తుంది.

ఐహికమైన కోరికలు తీరాలి అంటే పూజలు, అర్చనలు, వ్రతాలు చెయ్యాలి. కాని సాయుజ్యం కావాలంటే అంతర్యాగం చెయ్యాలి. దానివల్ల జగన్మాత తృప్తి చెందుతుంది. అంతర్యాగము అంటే పరమేశ్వరుడనేవాడు ఎక్కడో లేడు. చరాచరజగత్తంతా ఆవరించి ఉన్నాడు. విశాలమైన విశ్వంలోని ప్రతి అణువు పరబ్రహ్మస్వరూపమే. సాధకుడు కూడా పరబ్రహ్మయే. అయమాత్మా బ్రహ్మ. నాలోనే ఈ పరమేశ్వరుడున్నాడు. నేనే పరబ్రహ్మను అని భావించి, ఐహికమైన, సంసారబంధనాలు అన్నీ వదిలించుకోవాలి. అంటే కర్మలనుంచి విముక్తుడు కావాలి. ఈ జన్మలో కర్మలు చేయడు సరే. మరి గతంలో చేసిన కర్మలతాలూకు ఫలితం ఏమవుతుంది ? సాధారణంగా అయితే కర్మల యొక్క ఫలితాన్ని అనుభవించటం చేతనే క్షయం చెయ్యాలి. ఈ రకంగా కల్పాంతము అనుభవించినప్పటికీ కర్మఫలం క్షయంకాదు. ఇక రెండో మార్గం పరమేశ్వరోపాసన. మనోవాక్కాయ కర్మలచే ఆ భగవంతుణ్ణి ప్రార్ధించటం. ఆ ప్రార్ధనలో తాదాత్మ్యముండాలి. అప్పుడు అతని కర్మక్షయం అవుతుంది. అంటే జ్ఞానాగ్నిలో అతడు చేసిన పాపపుణ్యాలన్నీ హోమం చెయ్యబడతాయి. కర్మలన్నీ క్షయం అయిపోతాయి. ఇదే రహస్తర్పణము. గజేంద్రమోక్షంలో మొసలి కర్మను అనుభవించ లేక గజేంద్రుడు ఆ పరమేశ్వరుణ్ణి ప్రార్ధించాడు. రహస్తర్పణవల్ల పరమేశ్వరి ఆనందిస్తుంది. అప్పుడు సాధకుడికి ముక్తి లభిస్తుంది. అయితే అంతర్యాగప్రక్రియలో షట్చక్రభేదనము, చతుర్విధైక్యసంధానము వంటివి గురువు దగ్గర మాత్రమే నేర్చుకోవాలి. ఇది యోగప్రక్రియ. చతుర్విధైక్యసంధానము అంటే

పిండ బ్రహ్మాండయో రైక్యం లింగసూత్రాత్మనో రపి
స్వాపా వ్యాకృతయో రైక్యం క్షేత్రజ్ఞ పరమాత్మనోః ||

1. పిండ బ్రహ్మాండాలకు ఐక్యము
2. సూక్ష్మ శరీరానికి సూత్రాత్మకు ఐక్యము
3. స్వాపావ్యాకృతులకు ఐక్యము
4. క్షేత్రజ్ఞ పరమాత్మలకు ఐక్యము

ఇవన్నీ గురుముఖైకవేద్యము

He who wants to practice SriVidya should live in solitude. The important thing in Srividya is that sins and virtues should be burnt in the fire of consciousness with the two hands of Prakasa & Vimarsa and the srukku of Unmani. Here the fire of homagunda does not come from firewood. It comes from the fire of consciousness that is always burning. One should offer everything that one possess into that fire. Doing this is called Rahastarpana. This pleases Divine mother. Such person attains salvation. Srividya is Brahmavidya. A practitioner of SriVidya does not desire for worldly riches, pleasures, positions, honours, respect etc.

One has to do Pujas, Archanas and Vratas to satisfy worldly desires. But if you want a salvation, you have to do internal worship. Jaganmata gets satisfied with that. Antaryagam means that feeling that the Supreme Lord pervades the entire material world. Every atom in the vast universe is his form. The seeker is also Parabrahma. Ayamatma Brahma. I have this Supreme Lord within me. Thinking that I am Parabrahman, I should get rid of all worldly and material attachments. That means one should be freed from the cycle of karma. One will not do karma in this life. But what happens to the karmas done in the past? In general, one does karma while enjoying the fruits of past karma. Then does new karma again to enjoy fruits of this karma. Caught in this cycle one would take birth and rebirth till the end of the kalpa. The only way to escape from karmic cycle is to worship the Lord. Praying to that Lord through thoughts, speech and actions. There should be empathy in that prayer. Then his karma will be nullified. That means all the sins committed by him will be burned in the fire of enlightenment. All karmas perish. This is Rahastarpana. Gajendra prayed to the Supreme Lord that he would not suffer the karma with the crocodile in Gajendramoksha. Parameshwari is pleased by Rahastharpana. Then the seeker gets liberation. But Shatchakrabhedana and Chaturvidhaikyasandhana in Antaryagaprakriya should be learned only from Guru. This is a yogic process. Chaturvidhayakyasandhana means

Piṇḍa brahmāṇḍayō raikyaṁ liṅgasūtrātmanō rapi

svāpā vyākr̥tayō raikyaṁ kṣētrajña paramātmanōḥ ||

1. Unity of the body and the universe

2. Unity of the Subtle Body to the sutraatma

3. Unity of Swapavyakrits

4. Unity of Ksetrajna and the Supreme Souls

This has to learnt from a Guru!