నిరంతరము బ్రహ్మానందానుభవము పొందుతూ విశ్రాంతిగా నిర్వికారస్థితిలో ఉండేటటువంటిది. అదే ప్రజ్ఞాన ఘనరూపము. ఆ స్థితిలో బాహ్యేంద్రియాలు పని చెయ్యవు. ద్వైతభావన ఉండదు. అంతా బ్రహ్మమయమే.
సాధకుడు యోగస్థితిలో కుండలిని జాగృతం చేసి, గ్రంథిత్రయాన్ని ఛేదించి, కుండలినిని సహస్రారం చేర్చినప్పుడు అక్కడినుండి సుధాదారలు వర్షిస్తాయి. వాటితో యోగి శరీరంలోని 72వేల నాడీమండలము తడుస్తుంది. ఆ స్థితిలో సాధకుడు అవ్యాజమైన, అనిర్వచనీయమైన ఆనందాన్ని పొందుతాడు. అతని శరీరం కంపిస్తుంది. ఆనందంలో తేలియాడుతాడు. ఆ స్థితిలో సాధకుడు నృత్యం చేస్తాడు. ఆ ఆనందము వర్ణనాతీతము అనుభవైక వేద్యము. అదే బ్రహ్మానందము. ఈ రకంగా బాహ్యేంద్రియ జ్ఞానము, ద్వైత భావము నశించి బ్రహ్మానందంతో నిండినది కాబట్టే మాధ్వీపానాలసా అనబడుతోంది.
She who is imbued in the bliss of Atman. That is Pragnana Ghanaroopa. In this state, the mind and the senses lose consciousness. There is no sense or notion of I or Me. Everything is God and he is the only one.
When a yoga practitioner awakens the kundalini. It crawls upwards and overcomes the three knots(grandhis) and reaches the sahasrara. There it bites the kernel of the 1000 petaled lotus. Then the amruth flows down the 72000 nadis in his body. At that moment, he/she experiences an unexplainable, unprecedented and unending pleasure. His/her body shivers in happiness. He/she will dance in trance. That bliss cannot be explained. One has to know it through experience. That is the bliss of Atman. Divine mother is always in this state after drinking Amruth.
No comments:
Post a Comment